Terug naar de mensen

Cisca Dresselhuys (1943, Leeuwarden) behoeft nauwelijks introductie: hoewel haar journalistieke loopbaan bij het dagblad Trouw begon, verwierf zij landelijke bekendheid als hoofdredactrice van het feministisch maandblad Opzij (1981-2008). In haar eerste pensioenjaren schreef zij onder meer het boek ‘Drukker dan ooit’ (2011), en maakt nu columns en interviews voor verschillende tijdschriften… en opnieuw Trouw.

Terug naar de mensen

September: de maand van de kersverse schoolagenda, de nieuwe schriften en pennen en hooggespannen verwachtingen.

Ook de maand waarin het nieuwe seizoen begint van concertseries, het lezingencircuit, het theaterabonnement, de leesclub, het zangkoor en de klaverjasclub.

Hoe gaat dat in dit coronajaar met nog steeds die anderhalve meter afstand en de ronddwalende aerosolen in zalen en zaaltjes?

Oek de Jong

Ook de lezingen-club, waarbij ik betrokken ben, gaat binnenkort van start. Maandelijks interview ik een schrijver, wetenschapper of een ander interessant persoon voor een publiek van zo’n honderd man/vrouw. Dat gebeurt in een zaal met 111 stoelen en dus evenveel mensen. Niet iedereen trekt zoveel publiek, maar in het beste geval zit die zaal helemaal vol. In maart hadden we zo’n uitverkochte bijeenkomst met schrijver Oek de Jong, die op het laatste nippertje afgeblazen werd vanwege de lockdown. Tot deze maand lag alles stil, maar nu beginnen we weer.

38 stoelen

Met Oek de Jong, maar helaas niet met 111 bezette stoelen, maar slechts 38, wat qua inkomsten nogal een slok op een borrel scheelt. Ook ditmaal was de zaal in een vloek en een zucht uitverkocht. Wij betalen onze gasten, een beetje afhankelijk van hun bekendheid en eigen wensen (de meeste wetenschappers komen voor een paar boekenbonnen) zo’n 400 à 500 euro voor hun optreden. Lezingen vormen voor veel schrijvers een belangrijk deel van hun inkomsten, met boekenbonnen maak je ze niet blij.

Een eenvoudige rekensom laat zien dat onze inkomsten met die 38 bezette stoelen aanzienlijk lager liggen dan begin dit jaar, dus hebben we de prijzen van de kaartjes verhoogd, maar dan nog hebben we nu ongeveer de helft van ons normale inkomen, 475 euro tegenover 850.

Maar tegenslag maakt vindingrijk.

Twee optredens

Zo ken ik een acteur, die zijn voorstelling van anderhalf uur nu tweemaal achter elkaar speelt. In de zaal met 250 stoelen, waarin hij optreedt, mogen nu maar 89 mensen zitten, dat zijn er dus 178 als hij tweemaal speelt. Publiek tevreden, hij ook. Een onverwacht voordeel van die twee optredens op één avond, is dat hij heel verschillende reacties krijgt, wat hij heel interessant vindt. Bij de eerste uitvoering moest de zaal hard lachen, terwijl de mensen in de tweede voorstelling stil en ontroerd waren.

Hoe dan ook: ik zie mijn optreden als interviewer voor een publiek van 38 man/vrouw, voor het eerst sinds een half jaar, met spanning maar ook plezier tegemoet. Zelfs als ik tegen die tijd van het RIVM een mondkapje moet dragen.

Na een half jaar ‘droog staan’, wil ik heel graag weer mensen ontmoeten.