Mijn man had blind kunnen worden aan een oog, toch wordt vergoeding van taxikosten geweigerd door de zorg-verzekeraar.
Taxi of geleidehond?
Mijn man kreeg plotseling een netvliesprobleem. Dat onderdeel van zijn oog was losgelaten en daar moet je snel bij zijn, wil zo’n oog niet onherstelbaar beschadigd of zelfs blind worden. De doortastende vrouwelijke oogarts in ons plaatselijke ziekenhuis zei dat zij deze operatie niet kon verrichten, daar waren specialisten uit het VU Medisch Centrum voor nodig. Zij regelde voortvarend, dat mijn man daar diezelfde middag nog terecht kon. Ondanks corona.
Dus wij belden, erg geschrokken, een taxi. Zelf achter het stuur gaan zitten was voor hem onder deze omstandigheden geen optie.
Gasbel
De taxi reed ons snel naar het ziekenhuis in Amsterdam, een rit van 68 euro. Na de ingreep zouden we weer worden opgehaald en naar huis gebracht.
De chirurg van het VU ziekenhuis was heel blij dat we zo snel ter plaatse waren, zo kon hij het afgescheurde netvlies nog repareren. Zien met dat oog was de eerste weken niet echt mogelijk, vanwege de gasbel die erin geblazen was om het gerepareerde netvlies op z’n plaats te houden. Er moest dus nog een paar keer een taxi genomen worden voor de controle.
Verzekeraar
Na verloop van tijd zei ik: ‘Zou je die taxirekeningen niet declareren bij de zorgverzekeraar? Het lijkt me redelijk dat ze die onder deze omstandigheden betalen.’ Maar dat had ik fout gezien. De verzekering schreef een brief, nou ja, ze stuurden een standaardformulier, waarin vergoeding van de taxikosten werd geweigerd. En wel om de volgende reden: ‘Om te beoordelen of u in aanmerking komt voor een vergoeding, maken wij de volgende rekensom: aantal aaneengesloten maanden x aantal keren per week x aantal kilometers enkele reis. Alleen als de uitkomst van deze som 250 of groter is, zou u een vergoeding krijgen’.
Wel ja.
‘Aantal bomen in uw tuin x de leeftijd van uw twee poezen x de tijd waarop de zon ondergaat in maart. Alleen als de uitkomst van deze som 250 of groter is, zou u een vergoeding krijgen’.
Weigering
Maar serieus: had de zorgverzekeraar liever gehad dat we die dag een door hem gecertificeerde ambulance hadden besteld? Die had in onze contreien zo’n 900 euro gekost (enkele spoedrit). Hadden ze dat zonder morren betaald, terwijl ze een bedrag van 2 keer 68 euro weigerden te vergoeden?
Of hadden ze royaal een geleidehond ter beschikking gesteld, als mijn man blind geworden was aan een oog?
Het is maar een vraag.