Schreeuwen tegen corona…!

Theo van Dijk (1957, Haarlem) heeft ruim 30 jaar ervaring in communicatie, PR en journalistiek. Momenteel is hij via zijn bureau Mediagenique PR & Communicatie werkzaam voor verschillende opdrachtgevers in de zorg. Begonnen als economisch journalist bij De Telegraaf is hij vervolgens in het bedrijfsleven gaan werken: eerst als perswoordvoerder op het hoofdkantoor van ABN AMRO in Amsterdam, later als PR- en communicatiemanager bij farmaceutisch bedrijf MSD. Theo van Dijk is vooral gespecialiseerd in mediarelaties. Hij geeft mediatrainingen en vertelt hoe je ‘mediageniek’ wordt.

Steeds meer groepen mensen lijken te denken dat wie het hardst schreeuwt, ook gelijk krijgt.

Schreeuwen tegen corona

De corona-pandemie grijpt weer fors om zich heen en niemand lijkt te weten waar het heen gaat. Wél is duidelijk dat dezer dagen twijfelachtige records gaan sneuvelen.

Zo werden de afgelopen week circa 75.000 mensen positief getest; sinds het begin van de epidemie is er maar één week geweest met nóg meer positieve tests. Een ander angstaanjagend record is het hoogste aantal positieve tests per etmaal. Op 20 december vorig jaar registreerde het RIVM maar liefst 12.997 nieuwe gevallen en dat aantal kan nu gemakkelijk worden overtroffen.

Dramatisch

Als gedacht wordt dat deze dramatische cijfers, die tegelijkertijd tot meer ziekenhuis- en IC-opnames én sterfgevallen leiden, de Nederlandse bevolking tot inkeer brengen, heeft het mis. Integendeel! Steeds meer groepen mensen laten om het hardst van zich horen en ventileren agressief wat zij van corona en de maatregelen vinden. Daarbij lijken zij te denken dat wie maar het hardst schreeuwt, ook gelijk krijgt.

De afkeer van de coronamaatregelen wordt steeds vaker geuit in gewelddadige taal. Experts constateren dat woorden als nazi’s-verraders, tribunalen, doodstraf en revolutie steeds vaker worden gebruikt. Een gevaarlijke ontwikkeling volgens hen, omdat ‘er maar één eenling overtuigd hoeft te raken dat hij een heilige strijd aan het voeren is, of het gaat werkelijk mis’.

Straf van God

Ook in sommige orthodox-christelijke kringen wordt in het coronadebat fel van leer getrokken. Corona wordt gezien als straf van God en als een teken van een bloedige eindtijd. Daar tegenover staan de gematigden die juist beredeneren dat God je talenten geeft en je moet ‘woekeren met die talenten’. Met als uitkomst bijvoorbeeld de ontwikkeling van coronavaccins en -medicijnen.

Ook wetenschappers krijgen steeds meer te maken met de ‘schreeuwers’. Ze worden geïntimideerd en bedreigd. Hun werk om inzicht te krijgen in het complexe coronavirus heeft juist baat bij ‘rust en stilte’. Maar hun studies en resultaten schijnen voor veel mensen ongrijpbaar en beangstigend. En de schreeuw uit angst of onzekerheid is dan snel geboren.

Hoor en wederhoor

Wie het hardst roept, wordt vaak gehoord. Soms vaker dan de zwijgzame meerderheid. Maar wie zich overschreeuwt, loopt het gevaar dat er niet meer naar je geluisterd wordt. Irritatie en afkeer bij anderen gaan de boventoon voeren en je loopt het risico zo ‘een roepende in de woestijn’ te worden.

In een democratisch land is het debat een groot goed. Met respect naar elkaars mening luisteren. Hoor en wederhoor. Daar passen schreeuwen en overschreeuwen niet in.