Rijk door de griepprik

Net had ik braaf de griepprik gehaald (ouder dan 65 namelijk), toen ik de column van arts Bert Keizer in Trouw las. Deze 65-plusser, bepaald geen hysterische anti-vaxxer, laat die prik aan zich voorbijgaan, met als reden, dat de werking ervan nog nooit bewezen is. In zijn column citeert hij collega-arts Joost Zaat, ook al zo’n keurige 65-plusser, die zich ook niet preventief tegen de griep laat inenten.

Keizer schrijft hoe vreemd het is dat juist in dit geval nog nooit onderzoek naar de werking is gedaan. Hoe gemakkelijk is het immers om hier een groep gevaccineerden en niet-gevaccineerden met elkaar te vergelijken. Er zijn sowieso heel wat ouderen, die deze prik niet halen, dus de controlegroep ligt heel eenvoudig binnen bereik. ‘Nee’, zeggen voorstanders van de prik ‘we kunnen mensen niet vragen om deze vaccinatie achterwege te laten, daardoor zouden ze een veel te groot gevaar lopen om griep te krijgen’. Maar die prik-weigeraars zijn er al, geheel vrijwillig.

Snel een aardige wintersportvakantie bij elkaar verdienen…

Zit er dan toch een ander motief achter de prik-promotie?

Joost Zaat, al 36 jaar huisarts in Purmerend en tegenwoordig columnist bij De Volkskrant, schreef hier in 2017 een column over in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Hij beweerde daarin dat huisartsen een aardige cent overhouden aan de griepprik. ‘Waarmee zij’, zo schreef hij, ‘een aardige wintersportvakantie bij elkaar verdienen op een of twee achternamiddagen’. Inmiddels krijgt een huisarts 12,10 euro voor één griepprik, wat ruim twee euro méér is dan hij verdient met een normaal consult, dat levert namelijk 9.97 euro op.

Toen ik onlangs, samen met een lange rij andere ouderen, op een middag de huisartsenpraktijk binnenkwam voor de prik, trof ik hier, net zoals vorige jaren, drie fikse dames van middelbare leeftijd, die heel behendig de injectienaald hanteerden. Op de tafel naast zich hadden ze een paar schalen met pepernoten en Engelse drop staan, waarschijnlijk als beloning voor elke oudere, die niet in huilen uitbarstte. Al met al duurde de handeling niet langer dan één minuut.

Als ik huisarts was zou ik in mijn beroepsgroep keihard aandringen op onderzoek naar nut en noodzaak van deze vaccinatie, want ik zou niet te boek willen staan als een graaier, die vanwege de centen ouderen een onnodige en niet-werkende prik toedient.

Overigens heb ik al jaren geen griep gehad.  Dankzij die pepernoten natuurlijk.