Jan van der Borden was 31 jaar lang KNO-arts in het BovenIJ ziekenhuis in Amsterdam-Noord. Nu is hij ook eigenaar van Miocrates dat voor zorgprofessionals websites bouwt, zoals voor de Nederlandse KNO-vereniging waarvan hij erelid is. Op dit moment bouwt hij neus.nu uit tot hét platform voor de neus. Zijn hobby is onder meer de historie van de Nederlandse KNO-heelkunde blootleggen.

De bron van mijn besmetting werd mij pijnlijk duidelijk toen ik hoorde dat mijn laatste lesuur dertien coronapatiënten had opgeleverd. In een klas van 20.

Pathologie in de praktijk

Tegenwoordig gaan wij in plaats van een week naar het buitenland af en toe een weekendje weg in Nederland. Dat kan een stad, bos of heide zijn en drie weken geleden waren dat Paleispark Het Loo en de Bussumse heide. Dit alternatief bevalt ons prima. Het hoesten begon op vrijdagmiddag onderweg naar Apeldoorn. We hadden geen testen bij ons, maar er waren verder ook geen klachten.

We konden nog lekker uit eten die avond – na toegangscontrole – als we maar voor 20:00 uur hadden betaald en we aten eenvoudig Thais op ruime afstand van andere gasten. ’s Nachts in het hotelbed te Apeldoorn dacht ik even dat ik koorts had. Ik dacht: “Dat komt vast door die Thai.” De volgende morgen voelde ik me prima; we waren er even helemaal uit. Lekker wandelen en dat hielden we bijna vier uur vol. Afgezien van een hertje kwamen we bijna niemand tegen. Het hoesten nam iets toe, maar drop hielp goed. Af en toe vroeg ik me wel af of ik geen koorts had. Dat kabbelde zo het weekend door.

Testen

Zondagmiddag thuis heb ik toch maar meteen een zelftest gedaan. Die bleek al na 15 seconden positief te zijn. Dus een afspraak maken bij de GGD, want de volgende dag lesgeven mag alleen bij een negatieve test, toch?

En zo belandde ik in de wereld van testen. Ik verwachtte dat je als docent voorrang met testen zou krijgen, maar dan had ik een aangetekende brief moeten overleggen van mijn werkgever. Die had ik niet als ZZP-er. Een tweede keer met diezelfde GGD bellen leverde wél direct een testafspraak op. Kennelijk hanteert iedere GGD-medewerker andere richtlijnen. Een tip dus voor als iets niet meteen lukt: probeer het gewoon nóg een keer…

Online-les

Terugvallen op online lesgeven viel die maandag niet mee, maar beter dat dan ‘mogelijk infectieus’ pathologie in de praktijk brengen. Dat gaat natuurlijk te ver en al helemaal als je pathologiedocent bent. Op dinsdag kreeg ik de testuitslag van de GGD: ik bleek al vanaf vrijdag besmettelijk. Zucht. Maar goed dat wij ons niet in het feestgedruis hadden gestort… Afgezien van dat hertje op Het Loo dan, dat mogelijk nu wel besmet is, hebben wij vast geen anderen besmet, maar als eerzaam burger maak je wel een lijst om contactonderzoek eenvoudig te maken.

De GGD-medewerker was geïnteresseerd in de bron van mijn corona. Welnu, dat werd mij diezelfde dag pijnlijk duidelijk toen ik hoorde dat mijn laatste lesuur de woensdag daarvoor dertien coronapatiënten had opgeleverd. In een klas van 20. Zeer waarschijnlijk door een driemaal negatief geteste studente die maar bleef hoesten. Een hoest die ik drie dagen later herkende. En mijn vrouw wéér drie dagen later, maar toen zaten we al in quarantaine.

Moraal

Mijn klachten van hoesten en mogelijk koorts zijn verdwenen, evenals die van mijn vrouw, maar we zijn nog wel duidelijk vermoeider. Een mild beloop waar ik vooraf voor had getekend c.q. waarvoor wij ons hebben laten inenten.

De moraal van mijn verhaal en van vele andere verhalen schat ik in. Je kunt nog zo voorzichtig doen, maar vroeger of later loop je tegen corona op. Als we dat nu maar niet allemaal tegelijk doen dan zal de zorg krakend draaiende blijven. Dus blijf voorzichtig en besmet niet onnodig anderen!

En o ja, de booster hebben mijn vrouw en ik niet meer nodig: een sterke natuurlijke booster in de vorm van corona kan een voordeel genoemd worden van nu corona krijgen.

Het hoesten begon op vrijdagmiddag onderweg naar Apeldoorn. We hadden geen testen bij ons, maar er waren verder ook geen klachten.

Foto: Mohamed Hassan/Pixabay