Het is een cruciale bestuurlijke fout: het ondermijnt het moreel van ‘het lagere personeel’ dat het Goud is van je organisatie.

COMMENTAAR

Hebben de verpleegkundige- en medische staf van het Zaans Medisch Centrum recent ook een bonus ontvangen voor hun extra inzet tijdens de coronacrisis?

Als dat zo is, dan hebben ze niet te klagen. Maar dán hadden ze vrij zeker hun mond ook niet opengetrokken, via de Ondernemingsraad. Die ontdekte bij toeval de corona-gratificatie die door de dagelijkse leiding onlangs aan een groep mede-leidinggevenden is toegekend.

En waarvoor? Omdat de managers hadden ‘overgewerkt tijdens de coronacrisis’ in hun ziekenhuis. Net overigens als de verpleegkundigen, die daarvoor n i e t s  e x t r a’ s kregen.

Vloervolk

Marian de Vries, lid van de Raad van Bestuur van het Zaanse ziekenhuis, gaf haar weerwoord op Radio 1: ‘De leidinggevenden hebben tijdens de coronacrisis in de avonden en de weekeinden veel extra uren gewerkt om alles te organiseren en in goede banen te leiden.’ Het zou gaan om een half tot een kwart maandsalaris extra, afhankelijk van hun inzet.

Deze doelbewust stilgehouden ‘geste’ van de hogere leiding van het regionale ziekenhuis, die natuurlijk niet stil kon blijven, zegt veel. Het maakt duidelijk dat er twee werelden zijn binnen deze organisatie: het establishment (de bestuurders en de zorgmanagers; zeg maar het hogere personeel) en het vloervolk (de verpleegkundigen).

Godenzonen

Zó wordt er nog altíjd gedacht – en bepaald niet alleen in het Zaans Medisch Centrum. Ook de bankenwereld met zijn verwerpelijke miljoenenbonussen en aandelenpakketten voor de godenzonen (en een enkele dochter) is daar een even verwerpelijk voorbeeld van – hoewel de bonushoogten onvergelijkbaar zijn.

Het is een volstrekte misvatting dat bestuurders en leidinggevenden tot een andere kaste behoren, van een hogere orde zijn en tot hun functie geroepen zijn door een Hogere Macht. Ik heb hun verhevenheid jarenlang van nabij meegemaakt.

De artsen en verpleegkundigen van dit en tientallen andere ziekenhuizen in Nederland hebben maandenlang letterlijk in de vuurlinie van het coronaslagveld gewerkt, een terrein waar de dood rondwaarde. Ze zijn met diep menselijk leed geconfronteerd, liepen daarbij zélf directe gezondheidsrisico’s, en zijn daar soms mentaal beschadigd uit tevoorschijn gekomen… óf overleden (in minstens 13 gevallen).

Spanningen

Voorzitter Anneke Westerlaken van vakbond CNV noemt de bonus voor leidinggevenden onhandig. ‘Elke zorginstelling heeft het recht bonussen uit te keren, maar het is niet slim als andere werknemers nog doodmoe in de touwen hangen’, zei ze in De Telegraaf. ‘Dat kan leiden tot spanningen op de werkvloer.’

Westerlaken heeft volkomen gelijk.

Bestuursvoorzitter Ruurd Jan Roorda van het Zaans Medisch Centrum, zelf een voormalige kinderarts die koos voor de vergadertafel (vér weg van de IC’s…), moet zich schamen. Omdat het niet kán wat hij heeft gedaan. Het is een cruciale bestuurlijke fout: het ondermijnt het moreel van ‘het lagere personeel’ dat het Goud is van je organisatie. En dat kan niet de bedoeling zijn van een ziekenhuis met onvermijdelijk een aanzwellende 2e coronagolf op komst…

  • PS: het lijkt er steeds meer op dat verpleegkundigen – ‘Onze Helden’, weet u nog wel – het moeten doen met het allang verstomde landelijke applaus van enige maanden terug.