Niet elke kwaal is blijvend…  

Die bonk in m’n oor klonk alsof hij werd veroorzaakt door een mijnwerker, die wanhopig het laatste restje steenkool uit een mijnschacht staat te bikken.

Beeld: Pavlofox/Pixabay

Niet elke kwaal is blijvend…

‘Wat je op deze leeftijd krijgt, mag je houden’ hoor je ouderen vaak zeggen, als ze een kwaal(tje) krijgen. Er wordt mee bedoeld, dat wat je op oudere leeftijd gaat mankeren, niet meer geneest, maar chronisch wordt. Last van de rug? Gaat niet meer weg, zoek maar een goede fysiotherapeut. Slechter zien of horen? Word vaste klant bij Hans Anders of Specsavers. Gammele heup en knie? Naar de orthopeed. Artritis? Voeg een reumatoloog aan je zorgcollectie toe. Kortom: ouderdom komt niet alleen met gebreken, maar vooral met een leger van hulpverleners.

Dus was ik op alles voorbereid toen ik onlangs wakker werd met een harde klop in m’n oor. Aangezien mijn man al jaren aan tinnitus (oorsuizen) lijdt, wat bepaald geen feest is, dacht ik somber: bingo, weer een akelige kwaal erbij. En niet zo’n geringe, want die bonk in m’n oor klonk alsof hij werd veroorzaakt door een mijnwerker, die wanhopig het laatste restje steenkool uit een mijnschacht staat te bikken.

Bonken

Ik deed iets, wat je nooit moet doen, ik ging middenin de nacht op internet opzoeken wat dit kloppende geluid kon betekenen. Ik hoefde het woord ‘kloppen’ maar in te tikken of Google vulde het automatisch aan met ‘in de oren’. Ik was duidelijk niet de eerste en enige ter wereld, die dit verschijnsel had opgezocht. Internet leverde de wetenschap op dat het ‘pulserende tinnitus’ kon zijn, met als kenmerk dat deze afwijking meestal een fysieke oorzaak heeft. Dus geen stress – de eeuwige veroorzaker van veel lichamelijk en geestelijk leed – maar zoiets als een verkeerd functionerend adertje of spiertje. Helaas stond de hersentumor ook in het rijtje van mogelijke oorzaken. Ik zei het al: nooit op internet kwalen opzoeken en al helemaal niet in de nachtelijke uren.

Aangezien het bonken onverminderd aanhield, dacht ik: toch maar eens naar de huisarts. Die bleek op vakantie. Maar een kloeke assistente zei: ‘Komt u maar langs, dan kijk ik even in uw oren’.

Verstopt

Dat gebeurde. Na één seconde zei ze: ‘Die zitten allebei goed verstopt.’ Naar de oorarts dus, want die heeft een fijn stofzuigertje, waarmee hij overtollig oorsmeer en andere ongerechtigheden wegzuigt. Heel wat anders dan de hogedrukspuit, waarmee veel huisartsen nog altijd werken.

De oorarts bleek een echte Gooise man, met peperdure suède schoenen, maar wel doortastend. Binnen vijf minuten had hij beide oren schoon gestofzuigd. ‘Geen wonder dat u een bonkend oor had’,  zei hij ‘er zat een dikke prop, die tegen uw trommelvlies drukte‘.

En, inderdaad, de harde klop bleek verdwenen.

Moraal: niet alles wat je op oudere leeftijd krijgt, blijft. Soms is iets heel eenvoudig te genezen.

 Zoek nooit op het internet naar kwalen, en al helemaal niet in de nachtelijke uren.