Ik had mijn zinnen gezet op de redding brengende arts van vorige keer, die heel geliefd en daardoor druk bezet bleek te zijn.
Beeld: Pixabay
Linker -of rechterknie?
Het werd hoog tijd dat ik de orthopeed weer eens bezocht vanwege een pijnlijke knie. Drie jaar geleden zette hij daar een pijn bestrijdende injectie in en die hielp heel goed, ik liep weer als een (oudere) kievit. Maar deze prik was uitgewerkt en de pijn was terug.
De wachttijd was drie maanden, want ik had mijn zinnen gezet op de redding brengende arts van vorige keer, die heel geliefd en daardoor druk bezet bleek te zijn. Plus corona, dus ik moest geduld hebben.
Jeugdige sporter
Maar afgelopen week was het zover, dus ik hobbelde opgewekt naar de betreffende kliniek. Eerst werden er foto’s van beide knieën gemaakt, die de orthopeed de opmerking ontlokten of ik soms een jeugdige sporter uit de wachtkamer had meegesleept naar de röntgen-kamer, ik had volgens hem namelijk de knieën van een 18-jarige. Fijn zo. Maar één deed desondanks verhipte pijn. ‘De rechterknie’, zei hij, met een blik op mijn dossier. ‘ Nee’, corrigeerde ik onmiddellijk ‘de linker’.
Dat weet ik heel zeker, want die knie is al tientallen jaren een zorgenkindje. Door een beknelde zenuw in de rug werd hij een zwakke broeder, waardoor ik soms onverwacht op straat neerklapte. Daarom moest er een hele tijd dagelijks een vitamine B-injectie in, dus vertel mij niks over m’n linker knie, die ken ik door-en-door.
Welles-nietes
,,Toch staat hier dat u door de huisarts verwezen bent voor de rechter knie’, hield de orthopeed nog even aan. Dat verbaasde mij niets, want hierover had ik eerder al een welles-nietes-telefoongesprek met de chagrijnige doktersassistente gehad. Zij beriep zich weer op het verslag van de vorige prik van de aardige orthopeed. Ze had zich dus niet door mij laten ompraten, bleek nu, nog steeds stond de rechterknie in de officiële papieren.
Kortom, verwarring alom. Behalve bij mij, want ik ben heel goed in het onderscheiden van links en rechts, op elk gebied. Gelukkig vertrouwde de orthopeed mij uiteindelijk méér dan het dossier, dus zette hij de prik in mijn linker knie, wat mij altijd een ‘au’ of -erger- een g.v.d. ontlokt.
Lek en gebrek
Natuurlijk kan ik zelf in mijn patiëntendossier opzoeken waar het allemaal is misgegaan, wie uiteindelijk links en rechts door elkaar gehaald heeft. Maar daar heb ik totaal geen behoefte aan, zeker al mijn medische lek en gebrek van de afgelopen jaren onder ogen krijgen, dank u, er is al ellende genoeg op de wereld.
Bovendien wil ik niet ontdekken, dat het toch die leuke orthopeed is, die ergens de fout is ingegaan. Ik houd het liever op de chagrijnige assistente.
Ik ben heel goed in het onderscheiden van links en rechts, op elk gebied.