Na ruim twee maanden thuisverblijf komen we een klein beetje op gang. Maar toch, onze wereld blijft klein en beperkt tot woonkamer of werkkamer. Daar werken we nu en wachten de komst af van het verlossende vaccin. En voor de rest? Wat doet de CoronaBurger met zijn overmaat aan tijd? Op Meer over Medisch laten we haar en hem aan het woord, in persoonlijke vertellingen uit de 1.5-metersamenleving.

‘Ik kwam echt in innerlijk conflict toen mijn moeder 86 werd’

Jeanine de Haan

Jeanine de Haan (58), medewerker Stagebureau HBO-ICT van de Hogeschool van Amsterdam. Ze heeft een vast contract van 32 uur.

Wat is uw dagelijkse werk? 

‘Ik zorg samen met mijn collega’s van het Stagebureau voor de administratieve verwerking van alles rondom stages en afstuderen van studenten van de opleiding ICT, zoals het uploaden van documenten in het stagevolgsysteem waarin alle producten van studenten en beoordelingsformulieren gearchiveerd worden. Ook bereid ik de tweewekelijkse vergadering van de Afstudeercommissie voor. Daarnaast controleer ik als contactpersoon Financiën alle facturen en declaraties en coördineer ik onze open dagen.’

Er is besloten dat de school tot het einde van dit studiejaar gesloten blijft, dus tot die tijd werk ik vanuit huis.

Hoe verlopen uw werkdagen nu?

‘Er is besloten dat de school tot het einde van dit studiejaar gesloten blijft, dus tot die tijd werk ik vanuit huis. Als ik op mijn HVA-laptop inlog, kom ik vanzelf in de werkomgeving en kan ik mijn dagelijkse werk prima doen. Ook alle contact met collega’s gaat via bellen en videobellen gewoon door. Het vergaderen lijkt zelfs efficiënter, alsof iedereen wat doortastender wordt nu het dagelijkse patroon is doorbroken. Gelukkig zijn er maar weinig stagiaires die in de knel komen. Dankzij de steun van bedrijven kunnen ze hun ervaring nu online opdoen, al is het natuurlijk toch anders dan anders omdat alle overleg en feedback op afstand plaatsvindt. Toen de geplande open dag van de Hogeschool op 7 april niet kon doorgaan, hebben wij op onze site informatieve filmpjes en een overzicht van frequently asked questions zet. Daarnaast beantwoordt een team van studenten via WhatsApp allerlei vragen. Wie toch behoefte heeft aan een contactmoment, kan dat via een formulier op de site aanvragen.’

Hoe ziet uw home office eruit?

‘Mijn laptop en ergonomische muis had ik al meteen meegenomen; mijn ergonomisch toetsenbord niet. Dat mocht ik van het werk nieuw bestellen en declareren, maar dat vond ik zonde van het geld. Toen ik het alsnog mocht ophalen, was het onwerkelijk om alleen met een beveiliger door ons verder uitgestorven gebouw te lopen. Inmiddels zijn vanuit de Hogeschool ook een groot scherm en een bureaustoel bezorgd. Al met al heb ik nu een redelijk soort van home office, al zit ik niet achter een bureau maar aan de eettafel. Die is eigenlijk te hoog en niet verstelbaar. Daarom heb ik zelf een voetenbankje geïmproviseerd.’

 Hoe zit u erbij?

‘Ik draag dezelfde kleren als normaal naar mijn werk, maar nu meestal geen sieraden.’

 Wat mist u vooral?

‘Het fietsen van en naar het werk en de beweging in het gebouw zelf. Het is nu allemaal wel erg op de vierkante meter. Daarom begin ik de dag inmiddels met een wandeling door het park om lekker doorbloed te raken. Daarna zit ik echt lekkerder achter mijn tafel. Mij valt op dat je door het thuiswerken in een sfeer komt die een gevoel van vertraging geeft: dat is ook fijn. Normaal gesproken heb ik een soort haast waardoor ik dingen wel zie maar niet echt in me opneem. Ik heb nu veel meer aandacht voor details in de natuur. Tegelijk voelt zoiets vanzelfsprekends als boodschappen doen nu als een soort stressvolle ratrace omdat je voortdurend alert moet zijn op wat andere mensen doen.’

We hebben veel in de tuin van ons ouderlijk huis gezeten, braaf op afstand, en hebben ook wat boodschappen voor haar gedaan. Het was heel fijn en mijn moeder was heel gelukkig.

Volgt u alle regels netjes op?

‘Ik ben best een braaf iemand, maar ik kwam echt in innerlijk conflict toen mijn moeder vlak na Pasen 86 jaar werd. Mijn broer, zus en ik wilden haar in die situatie niet alleen laten, maar we wilden tegelijk niet in overtreding zijn en haar al helemaal niet besmetten met iets dat zo vreselijk is. Uiteindelijk hebben we een auto gehuurd zodat we veilig konden reizen en zijn we toch gegaan. We hebben veel in de tuin van ons ouderlijk huis gezeten, braaf op afstand, en hebben ook wat boodschappen voor haar gedaan. Het was heel fijn en mijn moeder was heel gelukkig. Ik ben blij dat mijn vader niet in deze periode is overleden. Hij verbleef de laatste maanden van zijn leven in een verzorgingshuis en we mochten hem bezoeken wanneer we wilden en erbij zijn toen hij stierf.’

 Wat gaat u als eerste doen als de lockdown voorbij is?

‘Gezellig samen dingen doen met mensen zonder dat je aan weerszijden van een bankje moet zitten.’

Emely Nobis

Meer Columns