Jan van der Borden was tot 02-02-2020 KNO-arts in het BovenIJ ziekenhuis in Amsterdam-Noord. Een datum om afscheid te nemen van 31 jaar KNO-arts-zijn was al in 2016 bedacht vanwege het cijferpalindroom. Naast KNO-arts is Van der Borden eigenaar van Miocrates dat voor zorgprofessionals websites bouwt, zoals voor de Nederlandse KNO-vereniging waarvan hij erelid is. Op dit moment bouwt hij neus.nu uit tot hét platform voor de neus. Zijn hobby is onder meer de historie van de Nederlandse KNO-heelkunde blootleggen, daarvoor is nu alle tijd.

Op de Noordpool krijg je geen griep, tenzij je daar bezoek ontvangt.

Houden wij dit vol?

In mijn 31 jaar als KNO-arts ben ik nooit uitgeschakeld geweest door verkoudheid of griep. Je zult je realiseren dat hoestende en proestende mensen mij gemakkelijker wel dan niet ziek hadden kunnen maken. Maar waarom gebeurde dat niet?

Ongetwijfeld zal mijn goede afweer mij hebben beschermd, maar misschien nog wel belangrijker waren de preventieve hygiënemaatregelen die ik consequent hanteerde.

In een al lang verdwenen krantje heb ik ooit in een interview laten opschrijven dat je op de Noordpool geen griep krijgt, tenzij je daar bezoek ontvangt. Die analogie is vandaag heel actueel.

Als ik nooit iemand tegenkom die het Covid-19-virus bij zich draagt, krijg ik geen corona.

Korte termijn

Onze regering heeft voor een korte termijn aanpak gekozen. Omdat contacten tussen gezonde mensen en Covid-19-dragers nu eenmaal voorkomen, worden mensen ziek. Ze krijgen een infectieziekte vergelijkbaar met griep, maar met één groot verschil: Covid-19 is dodelijker en laat meer schade achter na genezing.

Deze regeringsaanpak zonder toekomstvisie op langere termijn lijkt nu logisch gezien de enorme druk op onze uitgeklede gezondheidszorg. Zelfs bij een niet uitgeklede gezondheidszorg, zoals in Duitsland, zijn de coronamaatregelen vergelijkbaar en is de druk op de zorg enorm.

Over de lange termijn valt nog weinig te zeggen. Zal het Covid-19-virus zich net zo gedragen als het ons overbekende griepvirus? Blijft het virus, ondanks alle inspanningen en het vaccinatiebeleid vanuit de overheid om het virus uit te bannen, bestaan, net als het griepvirus dat continu muteert? Dat lijkt er wel op. Moeten we daar dan niet eens met z’n allen over gaan nadenken: hoe kunnen we ons leven inrichten in een wereld met Covid-19?

Daarbij komt: hoe lang houden mensen de huidige coronamaatregelen en -restricties nog vol als het gaat om sociaal contact? Ik vrees niet lang meer. Zou het niet beter zijn als iedereen voor zichzelf een afweging maakt over hoeveel risico hij of zij wil lopen om corona te krijgen? Deze vraag moet toch een keer opkomen bij onze regering. Nogmaals: hoe lang houden mensen dit vol? Sommigen heel lang en sommigen nog maar heel kort of ze zijn al afgehaakt.

Met wie ga ik om?

Hoe ik hier zelf mee om zal gaan? Doorgaan met wat ik al 31 jaar kennelijk goed heb gedaan. Voorzichtig omgaan met mensen die potentieel ziekmakend zijn. Afstand bewaren van hen die ik niet ken en van hen waarvan ik weet dat zij geen hygiënemaatregelen toepassen. Ik doe dus boodschappen als het rustig is in de winkel of op de markt, doe meer inkopen online, ga naar het museum en de bioscoop als het er rustig is. Ik vermijd de volgepropte tram met hoestende mensen en neem vaker de fiets. Vrienden die ik vertrouw, omdat zij er net zo mee omgaan als ik, komen gewoon op bezoek.

Voorkom ik daarmee corona te krijgen? Nee, maar ik zoek het ook niet op. En als het misgaat, ik ernstig ziek word en er is geen IC-bed? Dat is dan inderdaad het risico dat ik neem. Dat risico ben ik bereid te nemen om een normaler leven terug te krijgen. Vooralsnog houd ik mij aan de regeringsaanpak, maar ik kan zo omschakelen als de regering dat ook doet.

Zo zie ik de toekomst.

Vrienden die ik vertrouw, omdat zij er net zo mee omgaan als ik, komen gewoon op bezoek.