‘Goede boeken van levensbelang’

Egbert Duim (63) is boekhandelaar en heel tevreden dat hij, na 4 weken thuis zitten, weer aan het werk is. ‘Juist in deze tijd zijn goede boeken van levensbelang. Dat merk ik aan onze klanten, die echt blij zijn dat wij ze thuis bezorgen’.

Boekhandelaar: ‘Goede boeken zijn van levensbelang’

Hoe ziet uw normale werkdag eruit?

‘Ik werk al 24 jaar fulltime in de Hilversumse boekhandel Voorhoeve, een zelfstandige zaak. Mijn normale dag bestaat uit het in- en verkopen van boeken, het behandelen van de online-bestellingen en de contacten met uitgevers en schrijvers, een van de leukste onderdelen van m’n werk. Net zoals het organiseren van presentaties in de zaak en optredens in ons plaatselijke filmtheater, waar ik regelmatig spreek over verfilmde boeken. Ik sta op de loonlijst voor 24 uur, heb officieel twee vrije dagen per week, maar ook dan ben ik nog bezig met m’n vak. Je hoort mensen wel eens zeggen: m’n werk is m’n passie, nou, dat is voor 100 procent van toepassing op mij. Heel jammer dat we een paar leuke presentaties in de zaak hebben moeten afzeggen, een met vader en zoons Chabot, van wie alle drie recent een nieuw boek is verschenen en van kookboekenschrijfster Yvette van Boven. Dat soort speciale dingen heeft een boekhandel tegenwoordig hard nodig. Ook mijn eigen optredens in ons plaatselijke filmtheater over die verfilmde boeken, zijn afgelast’.

Hoe ziet uw werkdag er nu uit? 

‘Ik heb vier weken thuis zitten lezen, niet omdat de winkel gesloten was, want die is, zij het met aangepaste tijden, steeds open gebleven. Maar ik had zoveel vrije uren opgespaard, dat m’n baas zei: ,,Blijf jij nu maar thuis, dan ben je straks, als de zaak weer volop draait, volledig inzetbaar”. En dat is sinds vorige week dus het geval. Heel fijn om m’n vaste klanten weer te zien, die misschien wel meer dan anders behoefte hebben aan goeie boeken en aan menselijk contact. Het is wel stiller dan normaal, omdat er toch mensen zijn, die vanwege de corona, de deur niet uit durven. Die bedienen we trouwens ook, telefonisch of online bestelde boeken, brengen we gratis bij hen thuis. Zoiets moet je ook wel doen, wil je omzet niet instorten. In de tijd, die ik thuis zat, heb ik natuurlijk ook hand- en spandiensten in het huishouden verricht, daar zorgde mijn vrouw wel voor.

Een van onze ontslagen zaterdagverkopers is mijn 17-jarige kleinzoon. Die is vervolgens de hele dag gaan gamen of op bed gaan liggen, maar gelukkig is hij ook gaan lezen.

Ik ben geen handige klusser, dus ik heb geen muurtjes gemetseld of tuinbankjes gebouwd, maar afwassen, stofzuigen en wassen heb ik volop gedaan. De winkel is zo goed mogelijk coronaproof gemaakt met latex handschoenen en desinfecterende gel voor de klanten en plexiglas bij de kassa. De lunchroom is gesloten, op die plek staan nu weer tafels met boeken. Die lunchroom komt trouwens niet terug, die is gesneuveld door de crisis, we gaan nu op verschillende plaatsen in de winkel kleine koffie-zitjes inrichten en houden het bij koffie en thee. Ons terras gaan we ook inperken, dat ligt vlak naast een groter terras van een café, dus als wij minderen, nemen zij die ruimte gewoon over.  Wij hebben geen moment overwogen de zaak te sluiten, zoals Scheltema in Amsterdam en Donner in Rotterdam wel hebben gedaan. Die zijn inmiddels gelukkig ook weer open. In mijn quarantaine-maand heb ik o.a. een prachtig Duits boek gelezen, ‘Metropol’ van Eugen Ruge. Dat moet beslist in het Nederlands worden vertaald, wat mij betreft. Het gaat over drie mensen, die in 1936 in Moskou, in het bekende hotel Metropol, verblijven. Beangstigend om te lezen hoe men elkaar wantrouwde in die hoogtijdagen van het communisme.’

Wat zijn de financiële gevolgen van deze crisis voor uzelf en de boekhandel?

‘Voor mijzelf niets, ik heb een vaste aanstelling.  Voor de boekhandel ? Dat zullen we moeten zien, duidelijk is dat de omzet flink is gedaald. Het nul-urencontract van drie zaterdagse verkopers is gestopt, de andere twaalf personeelsleden werken gewoon door. Een van die ontslagen mensen is mijn 17-jarige kleinzoon. Die had trouwens de tijd van zijn leven, de hele dag gamen of op bed liggen, maar gelukkig is hij ook gaan lezen. We waren al drie jaar bezig met plannen maken voor uitbreiding van de zaak, die liggen voorlopig in de ijskast. Ik las dat in Amsterdam een aantal zelfstandige boekhandels het heel moeilijk heeft. Een ervan, die van Ton Schimmelpenninck, die vorig jaar nog werd uitgeroepen tot beste boekhandel van Nederland, is inmiddels gesloten. Daar waren verschillende redenen voor, o. a. de hoge leeftijd van de eigenaar, maar de coronacrisis heeft z’n besluit wel versneld.’

Wat is het eerste dat u gaat doen na de lockdown?

‘Het belangrijkste heb ik al gedaan, weer volop meedraaien in de winkel. Nu mijn vrouw m’n haar, naar volle tevredenheid, heeft geknipt, hoef ik niet meer direct naar de kapper, wél wil ik heel graag naar de bioscoop’.

Cisca Dresselhuys

Foto: Pixabay