Filmhuis Hilversum: ‘We teren in op onze buffers’

Luc Freijer op een plek waar hij zich ook thuis voelt: een koolzaadveld middenin de polder

LUC FREIJER (42), hoofd programma en marketing Filmtheater Hilversum, verzint nieuwe bronnen van inkomsten en bedenkt hoe ‘zijn’ zalen na 1 juni ingedeeld moeten worden.

Hoe ziet uw normale werkdag eruit

‘Een mix van 1001 dingen: teksten schrijven, marketing- en bedrijfsplannen maken, festivals verzinnen en -heel belangrijk- de films voor ons theater uitzoeken en programmeren. Wij zijn een heel succesvol filmhuis, met een bescheiden subsidie van 125.000 euro op een omzet van 1,5 miljoen, waarvan 75 procent afkomstig is uit kaartverkoop en 25 procent uit de horeca. Per jaar hebben wij ruim 140.000 bezoekers. We werken met een handvol betaalde krachten en 120 vrijwilligers, die de kassa en de bar verzorgen en de films (vorig jaar meer dan 365 verschillende) draaien en onze maandkrant rondbrengen. Een heel belangrijk onderdeel van mijn werk is natuurlijk het uitzoeken van de films, waarvoor ik naar de bekende festivals ga, in Cannes, Berlijn, Toronto en Venetië. Vooral Cannes is heel belangrijk, omdat daar de belangrijkste nieuwe films in première gaan. Verder organiseren wij in ons theater dingen als openbare interviews, speciale weken met vrouwen- en gayfilms, diners met aansluitend een film, kinderweken en een eigen filmfestival.’

Hoe zien uw werkdagen er nu uit?

‘Nu we op 1 juni weer open mogen, zijn we heel druk met de praktische voorbereidingen, hoe ons theater er dan moet uitzien. Kassa verplaatsen naar de ingang, plexiglas ervoor, looproute uitzetten, stoelen in de zalen, die niet gebruikt mogen worden, van linten voorzien en dat soort dingen. Mensen moeten vooraf kaartjes kopen, zomaar binnenlopen is er niet meer bij. Natuurlijk ben ik blij dat we weer open gaan, maar eigenlijk is het afschuwelijk wat straks allemaal niet meer kan en mag. Zo zal ik niet al te lange films programmeren, want de mensen mogen alleen bij hoge nood naar de wc. Akelig toch? Sinds we op 12 maart sloten, heb ik van huis uit gewerkt, eerst heb ik ons cultureel jaarverslag geschreven, verder veel gemaild en gebeld met collega’s en de bioscoopbond over de toekomst.

Met een vriendin heb ik laatst touwtje gesprongen op de Dam, gewoon omdat het kon.

En zoeken naar nieuwe bronnen van inkomsten, zoals een Vriendenpas, waarmee mensen ons kunnen steunen. Die pas komt er hopelijk in de loop van juni. Verder zijn mijn man en ik thuis aan het klussen geslagen, onze tuin heeft er nog nooit zo goed bij gestaan en ik ben gaan hardlopen. Ik ben een grote fan van de sportschool, maar die is dicht, dus dan moet je het zelf doen. Ik merk dat hardlopen verslavend is, ik loop langs de drukste plekken van Amsterdam, het CS, het Rokin, de Dam, langs Artis, allemaal volstrekt anders en veel mooier dan normaal. Met een vriendin heb ik laatst touwtje gesprongen op de Dam, gewoon omdat het kon. Omdat ik nogal een opgewonden type ben, heeft de verplichte rust mij wel goed gedaan. Dat ik veel minder gelezen heb dan ik had gedacht, is me wel tegengevallen. Normaal ben ik een verwoed lezer, maar dat kwam er nu niet echt van, te weinig concentratie.’

Hoe ziet de financiële toekomst van uw theater eruit?

‘Op het ogenblik hebben we geen inkomsten, behalve wat we verdienen met het verhuren van films via ons digitale kanaal. Via de NOW-regeling wordt 90 procent van de salariskosten vergoed en we hebben die 4.000 euro van de overheid gehad. Hopelijk krijgen we nog iets van de 300 miljoen die de minister ter beschikking heeft gesteld voor getroffen culturele instellingen. We teren in op onze buffers, vandaar die Vriendenpas, die waarschijnlijk 25 euro gaat kosten. We moeten er wel dingen naast doen, want we kunnen straks nog maar een kwart van onze stoelen verkopen.

Onze uitbreidingsplannen voor een nieuwe grote zaal hebben we voorlopig in de ijskast gezet.

Onze grootste zaal telt 111 stoelen, daar mogen we er nog maar 30 van verkopen. Dan hebben we nog twee kleinere zalen, waar nog maar zo’n 16 tot 19 mensen kunnen zitten. Naast elke bezette stoel moeten er drie leeg blijven. Mondkapjes? Als mensen, die willen dragen, is dat hun beslissing, ze zijn niet verplicht. Om toch zoveel mogelijk mensen te kunnen bedienen willen we al vroeg in de ochtend open gaan en een film een paar maal achter elkaar vertonen. En wat de horeca betreft: zo lang het mooi weer is kunnen we ons buitenterras hopelijk vergroten, zodat mensen daar op veilige afstand van elkaar toch iets kunnen drinken. Onze uitbreidingsplannen voor een nieuwe grote zaal hebben we voorlopig in de ijskast gezet.’

Hoe zit het met de aanvoer van nieuwe films?

‘Er liggen nog veel films op de plank, waaronder grote titels als de nieuwe van Wes Anderson ‘The French Dispatch’, waarvan de premières uitgesteld zijn, maar er zijn ook heel veel opnames stilgelegd. De belangrijkste filmbeurs, die van Cannes, is afgelast, hopelijk kunnen de festivals van Venetië en Toronto later dit jaar wel doorgang vinden’.

Wat gaat u als eerste doen na de lockdown?

‘Het liefst een tripje naar La Palma, ik ben verliefd op de bergen daar. Als dat nog niet mag, dan uitgebreid uit eten met vrienden’.

Cisca Dresselhuys