DANNY PIETERS (44), belastingadviseur/fiscalist, is een van de vier eigenaren van het bureau NAHV Belastingadviseurs in Amsterdam. Zijn klantenkring bestaat voor 90 procent uit ZZP’ers, die in de culturele sector werken. Juist hier heerst enorm veel onrust over het wegvallen van werk.
‘Er gaan zeker klanten van ons failliet’
Hoe zag uw normale werkdag eruit?
Deze tijd van het jaar is altijd erg druk vanwege de belasting-aangiften. Normaal bestaat mijn werkdag uit besprekingen op kantoor, veel telefoontjes, achter m’n computer zitten om klanten digitaal financiële adviezen te geven, collega’s, die binnenlopen en klanten die langskomen. Ons kantoor telt dertig personeelsleden, die moeten worden aangestuurd, een van de taken van een eigenaar. Ik ben mijn loopbaan in de jaren negentig bij dit kantoor begonnen, heb toen jarenlang bij een groot bedrijf gewerkt, ben hier in 2013 terug gekomen en in 2015 partner geworden.’
Hoe ziet uw werkdag er nu uit?
‘Heel anders, want we werken allemaal vanuit huis, maar als een van de weinigen ging en ga ik ‘s middags wèl naar kantoor. De ochtenden zat ik sowieso thuis bij de kinderen, die niet naar school gingen. Mijn vrouw is doktersassistente, die was erg nodig op haar werk en werkte alle ochtenden. Het was een heel hectische tijd, want het is enerzijds leuk eens veel tijd met je kinderen te kunnen doorbrengen, maar anderzijds was het bepaald geen sinecure drie jonge kinderen bezig te houden, van wie twee geholpen moesten worden met hun huiswerk. Ik ben heel blij, dat ze inmiddels weer op school zitten, prima dat ze weer in handen zijn van beroepskrachten. Dat onderwijzen echt een vak is, weet ik nu pas goed.
Ik ben heel blij, dat de kinderen inmiddels weer op school zitten, prima dat ze weer in handen zijn van beroepskrachten. Dat onderwijzen echt een vak is, weet ik nu pas goed.
Mijn thuiswerken werd dus vaak onderbroken, ik was blij dat ik ‘s middags naar kantoor kon, waar het uitgestorven was, omdat het merendeel van de collega’s thuis werkt. Op zichzelf kun je thuis heel productief zijn, want je wordt niet gestoord door binnenlopende collega’s en allerlei telefoontjes. Ik zit nu een groot deel van de dag aan de telefoon of ben via Zoom, Skype of andere digitale kanalen in contact met collega’s en klanten. Ons werk zal sowieso veranderen, veel meer digitaal, die verandering wordt nu versneld door de coronacrisis. Wij hebben de afgelopen maanden veel extra contact met onze klanten gehad vanwege alle overheids-maatregelen om ZZP’ers overeind te houden. Wij hebben ze zo snel en goed mogelijk op de hoogte gehouden, zodat ze wisten waar ze steun kunnen krijgen. Daarom hebben we ook veel in de weekeinden gewerkt, vooral in de eerste weken van de lockdown, nu wordt het rustiger.’
Moest u thuis ook nog de handen uit de mouwen steken?
’s Ochtends was ik dus veel bezig met de kinderen, de boodschappen lieten we thuis bezorgen en de rest van de huishoudelijke klussen heb ik overgelaten aan mijn vrouw. Dankzij het feit, dat zij halve in plaats van hele dagen werkte, heb ik m’n eigen werk nog kunnen doen.’
Wat zijn de financiële gevolgen van de crisis voor u?
‘Wij hebben er als bedrijf nog geen last van, we hebben flinke financiële buffers, we werken niet voor niets in de financiële wereld. Voor alle belastingaangiften, die we hebben geregeld, worden we nog betaald. Maar in de tweede helft van dit jaar zullen we zeker iets gaan merken. Daarom hebben wij nu helaas al tegen mensen met een tijdelijk contract moeten zeggen dat we hun contract niet zullen omzetten in een vaste aanstelling, nog erger: dat we aan het eind van dit jaar misschien afscheid van hen zullen moeten nemen.
Vooral in de film- en de evenementenbranche slaat de teruggang in inkomen keihard toe, daar lijkt de situatie nogal uitzichtloos.
Een deel van onze klanten, die nu als ZZP’er weinig tot niets verdienen, zal straks zeker hun eigen aangifte gaan doen, die heeft immers weinig meer om het lijf. Ook zal een deel om uitstel van betaling van onze rekening vragen. Het valt mij trouwens mee dat onze klanten niet allemaal over de rooie zijn geraakt. Sommigen zíjn al twintig of dertig jaar ZZP’er, die raken niet zo snel in paniek, die hebben al eens eerder een crisis meegemaakt en overleefd. Vooral in de film- en de evenementenbranche slaat de teruggang in inkomen keihard toe, daar lijkt de situatie nogal uitzichtloos. Ik vrees dat er zeker klanten van ons failliet zullen gaan’.
Wat is het eerste dat u gaat doen na de lockdown?
Een weekeindje weg met z’n tweeën. Maakt niet uit waarheen, in eigen land of als het kan, in Frankrijk, als we er maar even tussenuit kunnen. Hopelijk kunnen de opa’s en oma’s dan weer als vanouds op de kinderen passen, dat vinden ze altijd heel fijn’.
Cisca Dresselhuys