Een aardige mondhyena kost extra geld

Nu ik dus eindelijk een aardige mondhygiëniste heb getroffen, laat ik me niet weerhouden een prettig gesprek te voeren… ook als dat meer geld kost.

Heb ik na jaren eindelijk een aardige nieuwe mondhygiëniste, met wie je wat anders kunt behandelen dan het flossen, prikken, poetsen en peuteren, lijkt dat extra geld te gaan kosten. Dat bevordert het ontspannen karakter van zo’n zitting niet. Voor een normaal menselijk gesprek, word je financieel gestraft. Want op haar rekening zag ik dat zij per 5 minuten wordt betaald.

Ik moest 96,88 euro betalen, zijnde zeven maal 13,84, haar tarief voor 5 minuten. Ik blijk dus 35 minuten in haar behandelstoel te hebben gezeten, waarbij – naar schatting – toch zeker tien minuten van de tijd is opgegaan aan een prettig gesprek. Dat was overigens mijn eigen schuld, want ik zag haar voor het eerst en wilde graag weten wie ze was. Bij eerdere mondhygiënistes kwam het daar nooit van, die begonnen me direct vermanend toe te spreken over achterstallig onderhoud, wat niet bepaald sfeer bevorderend werkt.

Praatgrage ex-vluchteling

Mijn vorige tandarts noemde mondhygiënistes niet voor niets mondhyena’s, overigens niet in hun aanwezigheid, hij keek wel link uit.

Maar deze nieuwe kracht bleek een praatgrage ex-vluchteling uit Syrië met grootse toekomstplannen. Na haar HBO-studie mondzorg was ze doorgegaan naar de universiteit, waar ze gezondheidskunde had gestudeerd. Binnen afzienbare tijd wilde ze, samen met haar man, een accountant, een eigen bedrijf opzetten, waar ze doordeweeks als betaalde mondhygiëniste zou werken en in de weekeinden gratis mondzorg zou verlenen aan asielzoekers en andere mensen, die geen geld hebben voor dit soort medische zorg.

Nu ik dus eindelijk een aardige mondhygiëniste heb getroffen, laat ik me niet weerhouden om een prettig gesprek te voeren, ook als dat meer geld kost.

Minutentarief

Overigens vind ik zo’n minutentarief in de gezondheidszorg heel vreemd en ongewenst, meer van toepassing op advocaten van het kaliber Spong, Plasman en Knoops. Vergelijkbare zorgverleners als chiropractors, fysiotherapeuten en medisch pedicures vragen voor een behandeling van ongeveer een half uur respectievelijk 60, 45 en 40 euro. En mijn huisarts krijgt 10,59 euro voor een consult van 20 minuten. Om alles even in perspectief te zetten.

De tarieven van mondhygiënistes (voor 95 procent vrouwen, mannen zien klaarblijkelijk niets in dit beroep) zijn vastgesteld door de NZA (Nederlandse Zorgautoriteit). Bij navraag krijg ik een heel exposé, waarom de tarieven zijn zoals ze zijn. Ik kan er weinig logica in ontdekken, behalve het idee dat de mondhygiënistes wel heel goede lobbyisten hebben gehad. Of, en dat is waarschijnlijker, dat de tandartsen, bij wie veel van hen in dienst zijn, hier een gaatje hebben gevonden om hun eigen inkomsten op te vijzelen. De NZA-beleidsmedewerker gaf me uiteindelijk de raad om, zodra ik in de behandelstoel zit, te vragen: hoe lang gaat deze behandeling duren en hoeveel kost me dat? Volgens mij niet bepaald de beste manier om tot een ontspannen behandeling te komen.

Eeuwig zonde

Hoe dan ook: ik hoop dat mijn zorgverzekeraar mijn rekening vergoedt, want het zou toch eeuwig zonde zijn, dat ik vanwege de kosten geen aardig gesprek meer zou kunnen voeren met de eerste aardige mondhygiëniste in mijn leven.

Ik blijk 35 minuten in haar behandelstoel te hebben gezeten, waarbij – naar schatting – toch zeker tien minuten van de tijd is opgegaan aan een prettig gesprek.

Over de columnist: Cisca Dresselhuys (1943, Leeuwarden) behoeft nauwelijks introductie: hoewel haar journalistieke loopbaan bij het dagblad Trouw begon, verwierf zij landelijke bekendheid als hoofdredactrice van het feministisch maandblad Opzij (1981-2008). In haar eerste pensioenjaren schreef zij onder meer het boek ‘Drukker dan ooit’ (2011), en maakt nu columns en interviews voor verschillende tijdschriften…