‘Echt, ik heb ze gekocht: 100 mondkapjes!’

Mijn vrouw zal me voor dwaas verklaren. Ze zal in de lach schieten, me uitlachen of me cynisch vragen of ik soms geld teveel heb?

Mondkapjes… Geloof het of niet: ik heb ze zojuist besteld. Via het internet. Twee dozen vol, samen honderd stuks. Kunnen we thuis even vooruit. Voor als de corona-golf over ons heen komt. Facemasks, met een Chinees opschrift.

Niet alleen mijn vrouw zal me voor dwaas verklaren – u waarschijnlijk nu al – als de bezorgdienst van de snelle onlinewinkel een pakket aan onze voordeur aflevert dat mondkapjes met een elastiek bevat: gezichtsmaskers voor eenmalig gebruik. Ze zal in de lach schieten, me uitlachen of me cynisch vragen of ik soms geld teveel heb? Die dingen kosten 87 euro nog wat…

Géén bedrag voor een veiligheidsmaatregel als deze, toch?! En ‘t kan me ook niet schelen. Ik ben gewapend – en zij, de gezinsleden, zijn beschermd – voor het geval dat…

Chinese namen

Nooit had ik ‘t van mezelf verwacht dat ik ze zou aanschaffen: mondkapjes. Het heeft er ongetwijfeld mee te maken dat ik de ontwikkeling van de epidemie in China – die gaandeweg uitwaaiert – op de voet volg. Vanaf het eerste moment. Elke nieuwe besmetting registreer ik voor deze site. Ik ken zelfs aan het virus gestorven Chinese artsen en verpleegkundigen bij hun voor- en achternaam. Ik heb de aantallen slachtoffers in mijn geheugen geëtst, zoals een voetballiefhebber de scores van zijn club van tien jaar geleden nog altijd weet.

Een pandemie? Eens in een mensenleven gebeurt dat…! zeiden drie virologen me.

Toch kon ik mezelf niet langer in bedwang houden toen ik de mij bekende Vlaamse viroloog dr. Marc van Ranst van de Katholieke Universiteit van Leuven afgelopen zondag bij de VRT zag vertellen dat de Wereldgezondheidsorganisatie WHO binnenkort een corona-pandemie aankondigt. Enkele jaren geleden sprak ik hem, en toen al vertelde hij me dat er ,,vandaag of morgen” een pandemie gaat komen. ,,Eens in een mensenleven gebeurt dat…!” zei hij me. Ook de Nederlandse virologen professor Maurel (inmiddels overleden) en zijn opvolger in Rotterdam Ab Osterhaus (die nu in Duitsland werkt), lieten zich eerder in dergelijke bewoordingen tegen mij uit.

Welnu, déze uitbraak van corona kán die pandemie zijn. Die voorspelde wereldomspannende epidemie. Ik geloof Van Ranst, ik geloof Osterhaus evenzeer. Ik neem/nam hen alle drie serieus.

Non woven

Dus heb ik die witte gezichtsmaskers ‘van non woven materiaal met uitstekende luchtdoorlatende en stof filterende effecten’ aangeschaft. Compleet met een metalen neusbrug-fixatie die voorkomt dat het masker naar beneden beweegt over het gezicht.” Verklaar mij maar voor gek. Ik zit geramd, ook al is het geen tronie. Nu ja, al mijn geliefden beseffen nu nog niet welk een daad van pure liefde ik hier voor hen bedreven heb.

We moeten voorbereid zijn, zegt Van Ranst. We moeten voorzichtig zijn. ,,Natuurlijk…”, zo voegde de Vlaamse viruskenner eraan toe in het vraaggesprek met hem in het tv-programma De Zevende Dag. ,,Gebruik van het woord pandemie doet schrikken. Misschien is dat ook wel de bedoeling, we moeten dit alles serieus nemen. Schrikeffect is niet erg, men mag wel degelijk voorzichtig zijn.” Zie je wel: we moeten voorzichtig zijn. Ik ben in elk geval geschrokken…

Ik voorspel vanaf nu een hamsterwoede in diepvries-pizza’s en kant-en-klaarmaaltijden, zakken aardappels en blikken doperwten, rollen toiletpapier, kratten pils… en mondkapjes

Overigens weet ik zéker dat ik niet de enige ben, die zo ‘zot’ is om die drie-laags wegwerpgezichtsmaskers te bestellen. U gaat het ook doen. Dat weet ik gewoon. En misschien heeft u dat al wel gedaan. Ik voorspel een hamsterwoede van allerlei attributen en gebruiksvoorwerpen die nodig zijn mochten we straks twee weken (of langer) in quarantaine in onze huizen verblijven.

Verbijsterde blik

Dat wordt dus een run op diepvries-pizza’s en kant-en-klaarmaaltijden, zakken aardappels en blikken doperwten, rollen toiletpapier, kratten pils en flessen wijn, zoutjes niet te vergeten, dozen met spawater, stofzuigerzakken (want je moet toch íets doen tijdens die verplichte niets-doe-weken), en nog meer toiletpapier en keukenrol. En, niet te vergeten – heel belangrijk – voldoende medicijnen in voorraad hebben, als je die dagelijks gebruikt, zoals ik. Bestel ze nu, want je moet vooral niet straks in een apotheek vol hoestende, proestende, druipneuzige patiënten zijn als de pandemie eenmaal is losgebarsten.

Ik ga dat dit alles vandaag meteen met mijn vrouw bespreken, waarbij ik haar nog maar even niets zeg over die mondkapjes en over de desinfectiemiddelen die ik in huis haal. Ik zal haar vragen: ‘Schat, zullen wij een corona-boodschappenlijstje aanleggen?’ In gedachten zie ik haar totaal verbijsterde blik al. Zo van: Daar heb je hém weer!’ Maar ik weet zeker: er komt een moment dat ze zal denken: ‘Die man van mij is zo gek nog niet.’ En gelijk heeft ze dan… Natuurlijk!

Alleen vraag ik me af: heb ik wel voldoende van die mondkapjes gekocht. Of zal ik nog twee dozen bestellen? En wát nu als die pandemie Nederland niet bereikt…? Nu ja, dan heb ik in elk geval een leuk cadeautje voor onze vaste huisschilder.

PS: 1. Volgens het Rode Kruis hebben de meeste Nederlanders onvoldoende kennis van het gebruik van mondkapjes. En: 2. De onlineshop heeft mijn mondkapjesbestelling nog steeds bij mij niet afgeleverd (maar heeft het product inmiddels wel twee tientjes duurder gemaakt – Schande!)