De neuswat-methode

Even voorstellen: Jan van der Borden was tot 02-02-2020 KNO-arts in het BovenIJ ziekenhuis in Amsterdam-Noord. Een datum om afscheid te nemen van 31 jaar KNO-arts-zijn was al in 2016 bedacht vanwege het cijferpalindroom. Naast KNO-arts is Van der Borden eigenaar van Miocrates dat voor zorgprofessionals websites bouwt, zoals voor de Nederlandse KNO-vereniging waarvan hij erelid is. Op dit moment bouwt hij neus.nu uit tot hét platform voor de neus. Zijn hobby is onder meer de historie van de Nederlandse KNO-heelkunde blootleggen, daarvoor is nu alle tijd.

De neuswat-methode

Er is veel te doen over coronatesten. Begrijpelijk, want iedereen zat op een test te wachten. De media schrijven er veel over en dat nieuws moet natuurlijk wel gelezen worden. Daarom gaat het vaak gepaard met een tot de verbeelding sprekende foto van een te onderzoeken persoon (zo u wilt slachtoffer) die het hoofd in de nek legt, zodat de goed beschermde onderzoeker de lange neuswattenstaaf goed kan inbrengen. Het ziet er ‘pakkend’ uit en je wilt meer lezen over wat deze, er als pijnlijk uitziende, onderzoeksmethode precies inhoudt.

Maar het is te hopen dat het inbrengen van de ‘diepe neuswat’ (zoals deze lange neuswattenstaaf officieel heet) niet wordt uitgevoerd, zoals bovenstaande foto laat zien!

Op de foto wordt namelijk de neuskweek gedemonstreerd en niet het onderzoek dat het RIVM in haar richtlijn laat zien: de ‘diepe neuswat’ (zie ook: https://vimeo.com/406236101). Het onderzoek van de hier gedemonstreerde neuskweek zal veel vals-negatieve uitslagen opleveren en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Want als je corona hebt, wil je dat wel weten…

Achterwand

Het uitvoeren van de diepe neuswat moet over de bodem van de neus zo diep mogelijk achter in de neus worden uitgevoerd. Dat betekent dat het stokje met aan het einde een watje tenminste 10 cm (!) het hoofd in moet gaan: tot de achterwand van de neus (‘nasofarynx’). De te onderzoeken persoon moet vervolgens het ronddraaien van het watje in de keel voelen en niet in de neus. Uit eigen ervaring als KNO-arts kan ik zeggen, dat is best lastig en vervelend voor de twee personen aan beide uiteinden van de wattenstaaf.

Slechts bij een minderheid van de te testen personen zal dit onderzoek eenvoudig en vrijwel gevoelloos verlopen. Het neustussenschot staat namelijk bij slechts 10 procent van de mensen recht in het midden van de neus; daarbij komt nog dat de neus van nature nauw kan zijn en het slijmvlies gezwollen. Deze zwelling maakt het slijmvlies ook gevoeliger en kwetsbaarder, zodat niezen en een neusbloeding dreigen. Ik hoef niet uit te leggen hoe vervelend dat is op dit moment.

De neusslijmvlieszwelling wordt in deze tijd van het jaar voornamelijk door graspollen- en boompollenallergie veroorzaakt en het scheef staan van het neustussenschot helpt in de meeste gevallen ook niet mee. Lees het maar eens na op neus.nu. Een goed uitgevoerde ‘diepe neuswat’ verdient instructie en uitleg van de bouw van het menselijk hoofd.

Gekerm

Veel onderzoekers zullen de procedure de laatste dagen geleerd moeten hebben. Maar zijn deze onderzoekers allemaal in staat het onderzoek telkens goed uit te voeren? Menig onderzoeker zal worden afgeschrikt door gekerm van de onderzochte, dat is althans mijn inschatting als KNO-arts. De onderzoeksprocedure zal dan niet goed worden uitgevoerd, lees: er wordt dan geen nasofaryxkweek, maar neuskweek afgenomen.

Het is te hopen dat de les over hoe de ‘diepe neuswat’ moet worden uitgevoerd, een andere is dan hetgeen je vaak op foto’s in de media ziet. Voelt u als onderzochte persoon de neuswat niet achter diep in de keel, maar in de neus, dan is de beoogde coronatest niet goed uitgevoerd. Let hierop.