Zeker 19 doden in Nederland door kunststof ‘bekkenbodemmatjes’

HELMOND – Zeker negentien mensen, meest vrouwen, zijn de afgelopen jaren in Nederland overleden aan de directe of indirecte gevolgen van het dragen van inwendige prothesen van kunststof, zoals bekkenbodemmatjes en liesbreukbandjes.

In enkele gevallen verkozen de dragers zelf een einde te maken aan hun leven, omdat de pijn door het ‘matje’ of het bandje ondraaglijk was geworden.

Onlangs werd bij een vrouw, na een pijnproces van vele jaren, euthanasie uitgevoerd. Tijdens het plaatsen van haar twee matjes bleek een cruciale zenuw afgebonden; het letsel kon evenwel niet meer verholpen worden. Door meer slachtoffers van dergelijke inwendige prothesen is een verzoek tot levensbeëindiging aangevraagd.

Het steunpunt MeshedUp in Helmond, dat opkomt voor de belangen van slachtoffers van dergelijke inwendige prothesen, bevestigt dit dramatische beeld. In de loop van de jaren hebben zich er 1.360 mensen gemeld, waarvan 250 nieuwe meldingen in de afgelopen twee jaar. ,,De totale groep slachtoffers in Nederland is echter vele malen groter”, zegt Maria Smit van MeshedUp. ,,Dit is het topje van de ijsberg. Er wordt veel verdriet in stilte geleden.” De leeftijd van de slachtoffers varieert van begin twintig tot in de negentig….

Komende maandag ronde tafelgesprek in 2e Kamer over (on)veiligheid van implantaten

Komende maandag vindt in Den Haag een openbaar ‘ronde tafelgesprek’ plaats van de Vaste Kamercommissie voor Volksgezondheid. Bij dit gesprek over de (on)veiligheid van implantaten en de al jaren niet aflatende problemen rond de bekkenbodemmatjes komen onder andere medisch specialisten en patiëntenorganisaties aan het woord.

Maria Smit van MeshedUp spreekt maandag namens de omvangrijke groep Nederlandse slachtoffers. Zelf draagt zij een inmiddels gedeeltelijk verwijderde mesh of matje. Ze hoopt tijdens de bijeenkomst in Den Haag zónder pijn te kunnen zitten. ,,Ik heb daarmee steeds meer moeite door de gevolgen van het matje. De pijn is alleen maar verergerd tijdens de weken dat ik dit rondetafelgesprek aan het voorbereiden ben. Veel gezeten, en daardoor steeds meer pijn. Ik hoop niet dat mijn pijn zó erg wordt dat ik in de Tweede Kamer op mijn houten broodplank moet gaan zitten. Door daarop te zitten is de pijn soms draaglijker.”

De afgelopen jaren zegt Maria Smit (59) al vijf begrafenissen van slachtoffers van deze bekkenbodemmatjes te hebben bijgewoond. ,,Dat is triest. Ik sprak met de nabestaanden, nadat wij van het steunpunt vaak van tevoren al contact hadden met de patiënten zelf. Ik kende ze, ik kende hun lijden. Niet alleen vrouwen, ook enkele mannen bij wie incontinentiematjes waren ingebracht – met dezelfde desastreuze uitwerking op hun gezondheidstoestand. Van één man is mij bekend dat hij een einde aan zijn leven heeft gemaakt, omdat de pijn hem teveel werd.” En: ,,Elke keer als wij een nieuwsbrief aan onze achterban versturen, krijgen we wel weer de melding van een sterfgeval.”

De inwendige prothesen, een medisch product van polypropyleen, hadden wereldwijd patiënten moeten helpen bij het opheffen van incontinentie- en bekkenbodemproblemen. In plaats daarvan hebben de implantaten bij velen juist tot vaak ernstige gezondheidsproblemen geleid. ,,Met de aandoening vóór de operatie viel misschien nog wel te leven”, zegt Maria Smit, ,,maar niet met de toestand nádat een matje was geplaatst.”

Maria Smit (MeshedUp): Belangrijke complicaties worden zelfs buiten beeld gehouden voor patiënten.

In Australië is zojuist een groep van zo’n 700 vrouwen door de federale rechtbank in het gelijk gesteld in een zaak, die zij hadden aangespannen tegen het farmaceutische bedrijf Johnson & Johnson, producent van een aantal mesh-producten, en de J&J-dochter Ethicon. De rechtbank stelde dat aan de vrouwen producten waren verkocht zónder hen op de hoogte te stellen van de ernst van de risico’s. De producten waren daarbij al op de markt gebracht voordat ze goed waren getest. Er is de slachtoffers in principe een schadebedrag toegezegd. De hoogte daarvan wordt in februari 2020 tijdens een nieuwe zitting bepaald. Johnson & Johnson betaalde drie jaar geleden in de VS ook al zo’n 120 miljoen dollar aan enige duizenden vrouwen die een bekkenbodemmatje dragen. In Engeland loopt nog een rechtszaak tegen de farmaceut, in Nederland worden daartoe enkele zaken voorbereid, dan wel dient er een hoger beroep in een van de groepsclaims (Beer Advocaten).

De omvang en ernst van de situatie met kunststof matjes wordt, aldus Maria Smit, in Nederland stelselmatig gebagatelliseerd door de betreffende beroepsgroepen van medisch specialisten, maar ook door de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGZ). ,,Belangrijke complicaties worden zelfs buiten beeld gehouden voor patiënten.”

Geïmplanteerde kunststof prothesen drijven steeds vaker dragers ervan tot wanhoop. De gezondheidsklachten hebben er ook toe geleid dat een patiënt werd opgenomen in een psychiatrische instelling, omdat artsen meenden dat de problemen bij de betreffende vrouw ‘tussen haar oren’ zaten.

Mesh wordt niet alleen gebruikt bij bekkenbodemingrepen, maar ook bij liesbreuken, navelbreuken en bij littekenbreuken (vaak ook om stomabreuken te voorkomen), met vergelijkbare ernstige complicaties. Ook bij hersenoperaties lijkt, aldus MeshedUp, het gebruik van matjes (zogenoemde ‘grids’) gewoonte te worden. In de bekkenbodem worden matjes, bandjes en slings gebruikt, sommige typen worden vaginaal geïmplanteerd, andere via de buik (d.m.v. een open operatie of laparoscopisch). Verschillende benamingen voor matjes veroorzaken veel verwarring, waardoor gesuggereerd wordt dat bepaalde kunststofmatjes wél veilig zouden zijn.

Maria Smit: ,,Vanuit onze groep lotgenoten is echter duidelijk dat er zich ernstige problemen voordoen met álle kunststofmatjes. Er bestaan prima behandelmethoden zónder kunststof in het lijf (klassieke én innovatieve) die doeltreffend (en vaak veel minder invasief) zijn, veel minder risico’s kennen en ook minder ernstige korte- én langetermijngevolgen. Helaas lijken er veel artsen te zijn die dergelijke behandelmethoden niet als serieuze optie wensen te accepteren…”

Over de hele wereld zijn er patiënten die, na de vrijwel onomkeerbare mesh-implantatie, chronische pijn krijgen, geen seks meer kunnen hebben, allergisch blijken voor het materiaal, auto-immuunziekten ontwikkelen, en kampen met ontstekingen en verklevingen. ,,Dit klinkt bepaald niet als patiëntveilig…”, besluit Maria Smit.

Zie ook: https://www.meerovermedisch.nl/article/liesbreukmatje-velde-chefkok-arie-van-doorn-67/

Zie hieronder de link naar opnamen (totaal bijna drie uur durend) van het ‘ronde tafelgesprek’ van de Vaste Kamercommissie voor Volksgezondheid op 25 november jl:

https://debatdirect.tweedekamer.nl/2019-11-25/overig/troelstrazaal/implantaten-10-15/video

Maria Smit van het Steunpunt MeshedUp: ,,Ik hoop niet dat mijn pijn zó erg wordt dat ik maandag in de Tweede Kamer op mijn houten broodplank moet gaan zitten.” Foto: FRANK SCHOTMAN