Stotteren als bijwerking van geneesmiddelen

Wanneer stotteren wordt veroorzaakt door een geneesmiddel kan deze spraakstoornis op elke leeftijd voorkomen.

’s-HERTOGENBOSCH – Medicijnen die bij de een het stotteren verminderen of soms doen verdwijnen, kunnen bij de ander juist deze spraakstoornis uitlokken.

Deze opvallende bevinding komt uit recent Nederlands onderzoek naar een groot aantal uiteenlopende geneesmiddelen die mogelijk ‘een remmend, veroorzakend of zelfs terugkerend effect’ hebben op stotteren.

Terugkeer

Stotteren of dysfemie, is een spraakstoornis die vooral bij kinderen voorkomt. Vaak verdwijnt het gestotter naarmate het kind ouder wordt. Maar als bijwerking van sommige geneesmiddelen kan stotteren juist ontstaan of zelfs  terugkeren wanneer iemand er eerder in het leven, bijvoorbeeld in de kinderjaren, last van heeft gehad.

De studie werd uitgevoerd door onder meer het Bijwerkingencentrum Lareb, het Centrum voor Stottertherapie in Haarlem, Innova GGZ en de Universiteit Maastricht, in samenwerking met de geneesmiddelen-databank (‘VigiBase’) van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

Elke leeftijd

Medicijnen tegen epilepsie, depressie, middelen die het afweersysteem onderdrukken (immunosuppressiva), antipsychotica en geneesmiddelen die werken op het centraal zenuwstelsel, behoren tot de medicamenten die invloed hebben op het stotteren. Verschillende complexe mechanismen daarin zijn in verband gebracht met de ontwikkeling van door geneesmiddelen aangewakkerd stotteren, zoals verhoogde dopaminegehalten, verlaging van de neurotransmitter GABA (gamma-aminoboterzuur, die we van nature aanmaken in onze hersenen), anticholinerge eigenschappen van geneesmiddelen (= remming van het motorisch zenuwstelsel) of veranderingen in serotoninespiegels. Wanneer stotteren wordt veroorzaakt door een geneesmiddel kan deze spraakstoornis op elke leeftijd voorkomen, stellen de onderzoekers.

De aandoening wordt omschreven als ‘een verstoring in de normale vloeiendheid en het tijdspatroon van spraak, gekenmerkt door herhaling van geluiden, lettergrepen of woorden, maar ook verlenging van geluiden, en onderbrekingen in spraak die bekend staan ​​als blokkades’.

In Nederland zijn ongeveer 175.000 mensen die stotteren (ongeveer 1 procent van de bevolking). In de Europese Unie stotteren ruim 3,4 miljoen mensen, wereldwijd kampen ongeveer 80 miljoen mensen met een niet vloeiende spraak.

• Ziehier de studie: https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyt.2021.692568/full