Het toenemende gemis aan sociale contacten leidt ertoe dat mensen uiteindelijk toch kiezen voor hoorondersteuning
UTRECHT – Een op de tien Nederlanders lijdt aan gehoorverlies. Meer dan de helft van hen doet daar helemaal niets aan. Zorgwekkend, noemen gehoorexperts deze ontwikkeling.
“Onbehandeld gehoorverlies beïnvloedt de werkprestaties en zelfstandigheid en wordt in verband gebracht met eenzaamheid, depressie en dementie.”
Deze nieuwste cijfers over ‘slechthorendheid in Nederland’ komen uit een driejaarlijks onderzoek in opdracht van beroepsorganisaties, audiciens en hoortoestelfabrikanten. Het EuroTrak-onderzoek wijst uit dat in Nederland momenteel 1,8 miljoen personen gehoorverlies hebben. “De maatschappelijke impact is groot gelet op de gevolgen van onbehandeld gehoorverlies, én er valt wat aan te doen”, zeggen de opdrachtgevers van de peiling.
Depressie, eenzaamheid
Terwijl de kwaliteit van leven er zo op vooruit kan gaan en bovendien heeft het grote gevolgen voor de gezondheid (dementie, vallen, depressie en eenzaamheid). De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) waarschuwde eerder voor een grote stijging van mensen met een gehoorprobleem en adviseert meer te investeren in preventie, bewustwording en gehoorscreening. Onbehandeld gehoorverlies blijft wereldwijd een groot probleem.
“Het percentage onbehandeld gehoorverlies ligt in Nederland nog erg hoog, ondanks de faciliterende rol van het regulerings- en vergoedingssysteem”, stelt Dennis Havermans van branchevereniging de Kwaliteitsaudiciens (dKA). “Zo’n 55 procent van de mensen met gehoorproblemen blijft ermee rondlopen zonder dat zij er iets aan doen. Terwijl uit diverse wetenschappelijke publicaties blijkt dat behandeling van gehoorverlies participatie bevordert en diverse ziektebeelden kan voorkomen of remmen”, aldus Havermans.
Gezondheidswinst
In het EuroTrak-onderzoek wordt het beeld bevestigd dat het dragen van een hoortoestel bijdraagt aan de algehele gezondheidswinst en het welbevinden van slechthorenden. Hierdoor kunnen uitgaven op andere zorgdomeinen voorkomen of verminderd worden.
Het onderzoek maakt inzichtelijk dat Nederlanders te lang wachten met een bezoek aan de arts of audicien als er sprake is van gehoorverlies. Het duurt gemiddeld 3 jaar voordat Nederlanders in actie komen, waarvan 10% van de respondenten aangeeft langer dan 6 jaar te wachten. Daar staat tegenover dat 67 procent van de geënquêteerden aangeeft dat ze hun hoortoestel eerder hadden moeten aanschaffen, vanwege het gemis aan sociale contacten. Maar liefst 95 procent van de deelnemers aan de peiling vindt dat het dragen van een toestel hun kwaliteit van leven aanzienlijk heeft verbeterd. “Dit had ik tien jaar eerder moeten doen”, is een veelgehoorde uitspraak van slechthorenden die een hooroplossing hebben gekozen.
Hoortest
Meer dan de helft van Nederland heeft nog nooit een hoortest laten afnemen, blijkt ook uit het onderzoek. “Dat aantal moet omhoog. Eigenlijk zou iedereen met enige regelmaat een gehoorscreening moeten doen. Een verplichte jaarlijkse hoortest voor 50-plussers zou veel leed voorkomen”, meent Richard Zoetemelk van GAIN, de branchevereniging van fabrikanten van hooroplossingen en hoorhulpmiddelen in Nederland. “Met meer inzicht in de kwaliteit van het gehoor, maar ook kennis over de risico’s, zal een slechthorende eerder geneigd zijn een hooroplossing aan te schaffen, aldus Zoetemelk. “Wat veel mensen en professionals in de zorg niet of onvoldoende weten is dat gehoorproblemen weer kunnen leiden tot veel ander leed: verminderde hersenactiviteit, dementie, een grotere kans om te vallen, sociale isolatie, verlies van zelfstandigheid en depressie.”
In de meeste gevallen geeft men aan het gehoorverlies nog niet erg genoeg te vinden om er iets aan te doen. Er heerst nog altijd een sociale drempel voor het dragen van een hoortoestel. Driekwart van de dragers geeft echter aan dat ze nooit uitgelachen of afgewezen worden vanwege hun hoortoestel. Uit onderzoek blijkt dat het juist andersom is: er worden eerder grappen gemaakt omdat men iets niet goed verstaat.
Hoorproblemen kunnen leiden tot ander leed: verminderde hersenactiviteit, dementie, een grotere kans om te vallen, sociale isolatie, verlies van zelfstandigheid en depressie.
Beeld: UNSPLASH