Megaprestatie na hachelijk Corona-avontuur – met update

Oscar Ellerbrak overleefde coronaziekte Covid-19: Uit alle macht probeerde ik wakker te blijven. Dat was erg angstig…

WEERT – Amper zeven weken geleden vreesde coronapatiënt Oscar Ellerbrak voor zijn leven. ,,Na elke drie, vier woorden moest ik in mijn ziekenhuisbed op adem komen, en vervolgens diep nadenken over wat ik ook alweer wilde zeggen… Werkelijk beroerd was ik er aan toe. En ik wist wat er zou kunnen gebeuren, ik hield er rekening mee dat dit fout zou kunnen aflopen….”

Maar komende zondag 24 mei fietst de 49-jarige medewerker van een fotovakhandel uit het centrum van Weert ruim 80 kilometer – van het St. Jans Gasthuis in Weert naar het Radboudumc in Nijmegen. Met enkele vrienden. Volgens dezelfde route die hij op 3 april per spoedambulance tussen twee ziekenhuizen maakte, omdat zijn gezondheid door de al een week in hem woekerende coronabesmetting ernstig was verslechterd.

Overwinning

Met de aanstaande ‘overwinningsrit’ op de kwaadaardige virusinfectie, die acuut zijn leven bedreigde, wil Oscar Ellerbrak nu geld inzamelen voor Nederlands wetenschappelijk onderzoek naar Covid-19, veroorzaakt door het coronavirus dat wereldwijd nu ruim 300.000 mensen het leven heeft gekost en al 5 miljoen mensen heeft geïnfecteerd.Ex-coronapatiënt Oscar Ellerbrak is inmiddels door bloedbank Sanquin goedgekeurd als corona-plasmadonor. Zijn antistoffen kunnen misschien straks lotgenoten helpen. Eigen foto

De coronarit wordt hoe dan ook een enorme krachtsinspanning voor iemand die door de corona-longziekte Covid-19 enige dagen in de gevarenzone verkeerde. Om hem te redden kreeg Oscar regelmatig extra zuurstof toegediend, ontstekingsremmers, morfine, malaria-medicatie, evenals een experimenteel middel tegen het coronavirus. Dat alles bij elkaar voorkwam dat hij moest worden opgenomen op de afdeling Intensive Care van Radboudumc. ,,Daar was ik heel blij mee. Het is moeilijk te verwoorden hoe gelukkig…”

Mijn longen waren er slecht aan toe, dat maakte me bang. Door een experimenteel middel kreeg ik ineens meer lucht…

Oscar is de behandelaars en verpleegkundigen van beide ziekenhuizen dan ook  ‘ongelooflijk dankbaar’ voor wat zij voor hem hebben gedaan. ,,Niets was hen teveel. Al die mensen die voor me hebben gezorgd, die maaltijden verzorgden, de boel schoonmaakten, psychische hulp boden.”

Op 10 april kreeg hij het middel ‘icatibant’ toegediend, een al geruime tijd bestaand geneesmiddel tegen ‘angio-oedeem’ waarbij sprake is van vochtophopingen in het lichaam. Het werd Ellerbrak gegeven vanwege overtollig vocht in onder meer zijn longen. ,,Die waren er slecht aan toe, dat maakte me bang”, zegt hij. De dag na de toediening van de drie pijnlijke injecties voelde hij zich wat beter, doordat het middel hem ‘meer lucht’ gaf. De proeven met icatibant bij de behandeling van Covid-19 zijn nog in volle gang in het Radboudumc.

Wijs besluit

Werkend in de fotowinkel voelde Ellerbrak zich vrijdagmiddag 27 maart niet echt lekker. Hij ging vroeger naar huis. ,,Diezelfde avond kreeg ik hoge koorts, en lag ik te klappertanden in mijn bed. De koorts liep in de uren en dagen erna af en toe op tot wel 40 graden.” Toch sloeg de weekeindarts niet onmiddellijk alarm, dat deed wèl de eigen huisarts na ongeveer een week – die vertrouwde het beeld niet. Binnen de kortste keren lag hij in het plaatselijke ziekenhuis. Uiteindelijk riepen zijn behandelaars steviger specialistische hulp in. Dat bleek een wijs besluit.

Hij lacht nu: ,,Er is mij van alle kanten in Weert de vraag gesteld wáár ik de besmetting heb opgelopen? Ik weet dat werkelijk niet. ‘De fotozaak?’, wordt geopperd. Dat kan, maar het kan net zo goed in de supermarkt zijn gebeurd, of op straat. Het kan óveral zijn gebeurd.”

Door mijn longproblemen werd ik ook met mijn neus op het overlijden van mijn moeder gedrukt. Zij leed aan COPD en koos voor euthanasie.

Hoe dan ook, zijn blootstelling aan het SARS-CoV-2 virus met bijna-fatale consequenties heeft de ‘import-Weertenaar’ (vanuit Leimuiden, 18 jaar geleden) veel ervaringen laten doormaken die hij zijn leven niet snel zal vergeten. Hij spreekt er geëmotioneerd over. ,,Door mijn longproblemen, de hevige ademnood die ik had, werd ik ook met mijn neus op het overlijden van mijn moeder gedrukt. Zij leed aan COPD, en koos uiteindelijk voor euthanasie. Enkele jaren geleden is ze overleden. Ik heb nu veel meer begrip voor haar besluit van toen gekregen. Ik heb veel gehuild nu, toen ik haar dood opnieuw beleefde. Heb ook daarin veel steun gekregen van mijn broer Vincent.” En: ,,Ook probeerde ik continu mijn ademhaling in de gaten te houden; het mocht niet minder worden, niet verslechteren.”

Oscar Ellerbrak in de ziekenhuislift van het St. Jans Gasthuis in Weer op weg naar de ambulance, begin april, toen het steeds slechter met hem ging… Eigen foto

Evenmin zal Oscar snel worden bevrijd van zijn herinneringen aan de hallucinaties die hij doormaakte tijdens de pieken van zijn koortsaanvallen. ,,Door alle stress, de hoge koorts, de angst ook dat het verkeerd kon aflopen, was ik zó moe, zo ontzettend uitgeput, dat ik alleen maar wilde slapen… Maar een stem in m’n hoofd zei dat mijn linkerbeen in geen geval in slaap mocht vallen, dat moest wakker blijven. Dat heb ik uit alle macht geprobeerd door het buiten het bed te hangen. Het was heel angstig.”

Ik werd zo blij van oorlogsveteraan ‘Captain Tom Moore’ die tientallen miljoenen ponden inzamelde voor de gezondheidszorg. Hij inspireerde me…

Toen de kritieke fase voorbij was, het kantelpunt achter hem lag, en hij op 15 april uit het ziekenhuis werd ontslagen, kwamen er weer wat vrolijke signalen vanuit de buitenwereld, vertelt Ellerbrak. ,,Ik las berichten over de toen bijna honderdjarige oorlogsveteraan ‘Captain Tom Moore’ die tientallen miljoenen ponden inzamelde voor de gezondheidszorg daar, nadat hij 100 rondjes in zijn tuin had gelopen. Wát een inspirerende man, geweldig! Ik werd daar zo blij van. Nu wordt hij binnenkort tot ridder geslagen…”

Versnellingen

De megaprestatie van Captain Tom heeft onwillekeurig bijgedragen aan de coronawielerrit die Oscar komende zondag onderneemt met zijn vrienden Jan van Dongen (72) en Mike Palmen (37). ,,Enkele dagen terug merkte ik tijdens mijn trainingen dat ik bij tempowisselingen, zoals ook versnellingen, snel zonder adem kom. Maar ik heb afgesproken dat als het niet gaat dat ik dan even mijn rust zal pakken. Ik wil hoe dan ook de rit voltooien.”

Is zo’n ‘monsterrit’ van bijna 85 kilometer conditioneel niet wat te hoog gegrepen nu? ,,Mijn fysiotherapeut zou het inderdaad fijner vinden als ik het in augustus doe”, lacht Ellerbrak. ,,Maar, beter zó’n fietsrit dan het gruwelijke corona-avontuur dat ik erop heb zitten. Ofwel – zoals ik mijn website heb genoemd: Fietsenisbeterdancorona.nl .” 

Donaties via: https://www.fietsenisbeterdancorona.nl/gofundme/

Of via Facebook: https://www.facebook.com/fietsenisbeterdancovid

De drie vrienden tijdens hun wielertraining, v.l.n.r.: Jan van Dongen, Oscar Ellerbrak en Mike Palmen.