Koningin Máxima nam vanmorgen in Den Haag het boek ‘Alles over Borstkanker’ in ontvangst. Foto: BVN
BERGEN OP ZOOM – Ruud Vorstermans (67) verloor ruim twee jaar geleden zijn vrouw Marijke aan de gevolgen van borstkanker. Zij had toen de leeftijd van Ruud nu, en overleed op zondag 6 mei.
,,Ik had het geluk”, zegt Ruud, ,,dat mijn werkgever, in de tijd dat Marijke ziek was, mij alle ruimte gaf mijn werkzaamheden zo in te kunnen delen dat ik bij elk ziekenhuisbezoek aanwezig kon zijn. Achteraf gezien waren dit mijn eerste voorzichtige stappen als mantelzorger. Er zouden nog vele volgen.”
Door zijn baan als arbeidsdeskundige bij diverse zorginstellingen was Ruud Vorstermans al eerder, in andere situaties, met borstkanker geconfronteerd. ,,Maar als je eigen vrouw dit overkomt, is dat wezenlijk anders”, blikt hij terug. ,,Je krijgt dan te maken emoties en frustratie over het weinige dat je daadwerkelijk kunt doen.”
Zware kuren
Vanaf het eerste moment van haar ziekte is het voor Ruud Vorstermans duidelijk ‘dat het om Marijke ging’. ,,En dat ik elke beslissing die zij in het traject zou nemen, volledig zou respecteren. Het ging om haar, zij stond centraal.” Na een borstamputatie volgde een traject van zware chemokuren, waarbij de oncoloog zich na verloop van tijd bijzonder optimistisch toonde.
Doordat je weet dat de toekomst sneller dichterbij komt, heb je de tijd om je er goed op voor te bereiden.
‘Borstkanker en de dood’ waren voor Vorstermans op dat moment evenwel twee totaal verschillende onderwerpen. Toen er een jaar na de borstreconstructie weer kwaadaardige cellen opdoken, was dat nog geen reden om van het ergste uit te gaan, vertelt hij. ,,De behandeling bestond deze keer uit dertig bestralingen. Een jaar later bleek een langdurig aanblijvende hoest veroorzaakt te worden door een kwaadaardige tumor in de longen. Na lang onderzoek werd uiteindelijk vastgesteld dat er sprake was van een uitzaaiing van de eerdere borstkanker. We schrokken ons rot natuurlijk! Toch had ik nog steeds geen associatie met de dood. Dat besef kwam pas toen ik in het blad B van Borstkankervereniging Nederland een artikel las over uitgezaaide borstkanker, met als titel: Als je weet dat je niet meer beter wordt.”
Confronterend
Natuurlijk was er bij Ruud angst dat Marijke zou komen te overlijden. ,,Maar ons uitgangspunt is altijd geweest om geen energie te steken in zaken die je toch niet kunt veranderen. Marijke heeft in een vroeg stadium alles met betrekking tot haar uitvaart geregeld, inclusief een gesprek bij ons thuis met de begrafenisondernemer. Dat was heel confronterend, maar het gaf wel rust en zo konden we ons concentreren op alles wat het leven ons, onder deze omstandigheden, nog te bieden had. Kanker zorgt ervoor dat niets meer vanzelfsprekend is. Verder leer je relativeren.”
En vervolgt hij: ,,Doordat je weet dat de toekomst sneller dichterbij komt, heb je de tijd om je er goed op voor te bereiden. Als man van deze tijd was helpen in het huishouden mij niet vreemd. Toch zorgde het vooruitzicht dat ik er ooit helemaal alleen voor kwam te staan dat ik meer taken op mij ging nemen. Naast de zorg voor mijn vrouw en mijn werk was ik dagelijks bezig met wassen, strijken, boodschappen halen en koken.”
Bovennatuurlijk
Mensen vroegen hem regelmatig of het allemaal niet zwaar was? ,,Terugkijkend was het natuurlijk ontzettend zwaar, maar op dat moment heb dat nooit zo ervaren. Blijkbaar hoor ik bij de gelukkigen die onder moeilijke omstandigheden een soort van bovennatuurlijke kracht ontwikkelen. Als het je, om welke reden dan ook, niet lukt zelf de nodige ondersteuning te geven, zijn er diverse mogelijkheden om je hierbij te ondersteunen. Bijvoorbeeld thuiszorg, wijkverpleegkundige of palliatieve ondersteuning.”
Marijke’s positieve instelling en openheid over het verloop van haar ziek-zijn, is voor veel mensen en voor mij speciaal, een inspiratiebron geweest.
Onze gezamenlijke instelling ‘Het glas is altijd halfvol en als dat niet zo is, nemen we een kleiner glas’, heeft ons geholpen samen nog heel veel waardevolle herinneringen te maken. Marijke heeft zich vanaf het moment dat zij borstkanker kreeg met hart en ziel ingezet voor anderen, bijvoorbeeld door vrijwilliger te zijn van Borstkankervereniging Nederland. In haar kielzog mocht ik af en toe ook een bijdrage leveren. Haar positieve instelling en openheid over het verloop van haar ziek zijn, is voor veel mensen, maar voor mij in het bijzonder, een inspiratiebron geweest. Een mooie uitspraak van haar was: ‘Alles blijft hetzelfde, maar dan anders’. Als het even tegenzit, vind ik daarin nog steeds houvast.”
Om Marijke te steunen schreef Ruud Vorstermans vanaf 2012 dagelijks voor haar een ‘Liefde is…’ ,,Vanaf 2016 ben ik mijn gedachten en emoties in de vorm van gedichten gaan delen en zo geef ik mijn emoties tot op de dag van vandaag een plekje.
- Het verhaal van Ruud Vorstermans over zijn vrouw Marijke behoort tot een van de ’40 gezichten van borstkanker’, terug te vinden op de website van Borstkankervereniging Nederland. Meer Over Medisch.nl plaatst de komende maand nog enkele verhalen hieruit: https://borstkanker.nl/leven-met-borstkanker/ervaringsverhalen/40-gezichten
- Zie ook: https://www.meerovermedisch.nl/article/de-naaste-staat-alleen-in-de-kankerzorg/