AMERSFOORT – Steeds meer Nederlanders vluchten voor vervuilde lucht. Naar plekken waar nog gezonde lucht voorkomt, zoals de uiterste randen van Nederland – het Waddengebied en Zeeland.
Sinds het Longfonds eind vorige week het bestaan van deze luchtvluchtelingen meldde, krijgt het almaar meer meldingen van mensen met longproblemen die op zoek gaan naar schone, zuurstofrijke lucht. ,,De teller tikt door”, zegt woordvoerder Herman Vijlbrief.
,,Sinds het Longfonds dit nieuws bekend maakte, hebben we – ook via de sociale media – tientallen nieuwe meldingen binnen gekregen van mensen die weg willen of inmiddels zijn verhuisd naar gebieden waar de lucht nog schoon is.”
Mensen trekken weg naar de Waddeneilanden, zoals Terschelling, Vlieland en Ameland, maar ook naar de Veluwe, en zelfs over de landsgrenzen heen. ,,Sommige willen wel, maar zitten helaas door allerlei oorzaken vast – ze kunnen niet weg.”
Zeker ruim honderd mensen zouden liever vandaag dan morgen verhuizen, maar hebben daar de (financiële) mogelijkheden niet voor. Dit blijkt uit een opmerkelijke peiling van het Longfonds onder zijn achterban. ,,We zijn hier echt van geschrokken”, zegt directeur Michael Rutgers. ,,Nooit hadden we verwacht dat er zóveel luchtvluchtelingen zouden zijn in onze achterban. Waarschijnlijk is dit voor Nederland pas het topje van de ijsberg.”
Schone lucht blijkt voor steeds meer mensen een zaak van levensbelang. Blootstelling aan fijnstof, stikstofdioxide en ozon veroorzaakt en verergert onder meer longkanker, astma, COPD en hart- en vaatziekten. Jaarlijks overlijden minstens 11.000 Nederlanders vroegtijdig door luchtvervuiling. ,,We horen verhalen van mensen die zo ziek worden van de lucht in hun woonomgeving dat hun kwaliteit van leven er ernstig onder lijdt. Zij zien verhuizen als laatste redmiddel.”
Het Longfonds verspreidde onlangs een enquête onder duizend leden met een longaandoening, 220 van hen vulden de vragenlijst in. Maar ze schreven wèl zinvolle zaken op. Zoals de 55 van hen, die aangaven dat zij inmiddels de vervuilde lucht hadden verlaten.
Binnen een jaar, op Terschelling, gebruikte ik nog maar een vijfde van mijn medicijnen
Jos Wesdijk ontworstelde zich vier jaar geleden al aan de fijnstof boven Rotterdam, vanwege haar ernstige astma. Ze vertrok naar Terschelling. ,,Ik woonde vlakbij een snelweg en voelde de fijnstof rechtstreeks mijn longen inslaan. Destijds zat ik in een scootmobiel, kwam nauwelijks de deur uit. Binnen een jaar tijd op Terschelling gebruikte ik nog maar een vijfde van de medicijnen die ik in Rotterdam nodig had. Nu loop ik iedere dag 15 kilometer met mijn hond. Ik had nooit gerealiseerd dat die vieze lucht zo’n invloed had op mijn gezondheid.”
Bijna de helft van de enquête-deelnemers gaf aan weliswaar te willen verhuizen vanwege de slechte luchtkwaliteit. Voor een flink aantal van hen bleek die stap uiteindelijk te groot, vanwege de nabijheid van familie en werk.
,,We zien in deze cijfers wederom een reden voor versnelde maatregelen door de overheid”, zegt Michael Rutgers. “Zij moet maatregelen voor een schonere lucht versneld uitvoeren. Het kan en mag niet zo zijn dat mensen in Nederland moeten verhuizen vanwege ongezonde lucht. Of erger nog: het dolgraag zouden willen, maar de middelen niet hebben. Onze lucht moet simpelweg schoner!”
Longfonds-directeur Michael Rutgers