De stille kracht van Ruby: ‘Van het ongeluk kan ik me weinig tot niets meer herinneren’

Jonge Noord-Brabantse kwam zwaar hersenletsel te boven, ze vond het geluk in zichzelf

WIJK EN AALBURG – Nog elke dag beseft Ruby Schalk dat zij veel geluk heeft gehad. Het had immers veel slechter met haar kunnen aflopen. “Maar ik lééf…” zegt ze zacht, “en ik kan méér dan mijn artsen destijds voor mogelijk hielden. Daar ben ik heel erg blij mee.”

De nu 29-jarige Noord-Brabantse uit het dorpje Wijk en Aalburg, nabij Heusden, overleefde eind januari 2009, ruim 12 jaar geleden alweer, ze was toen 16 jaar, een zeer ernstig verkeersongeluk.

Terwijl ze in de vrieskou ’s ochtends vroeg van de boerderij van haar ouders naar school in Waalwijk fietste, volgens een vaste dagelijkse route, werd ze geschept door een plotseling achterop komende auto. Met achter het stuur een jonge vrouw van 18 jaar, die nog maar kort in het bezit was van een rijbewijs. De automobiliste zou later hebben verklaard, aldus Ruby, dat zij tijdens dat noodlottige moment ‘slecht zicht’ had gehad. Hoe dan ook: ze had het meisje op de fiets gewoon niet gezien. Ruby smakte over de auto met haar hoofd tegen de rijweg.

Drukverhoging

Van het ongeluk zegt ze zich weinig tot niets te kunnen herinneren. “Ik was me nergens meer van bewust.” Evenmin kan zij gedachten terughalen aan de spoedrit per ambulance naar het Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg. Daar constateerden artsen uiterst zorgwekkend hersenletsel: het brein van de atheneum-leerling werd acuut bedreigd door een toenemende drukverhoging binnen de schedel. Een toestand die dikwijls levensgevaarlijk kan zijn, zo ook voor Ruby Schalk. De snel zwellende hersenen raakten ingeklemd, waardoor haar bewustzijn zienderogen verminderde en ze uiteindelijk in coma had kunnen komen… of had kunnen overlijden.

Een half jaar heb ik met een halve schedel en een speciale helm op geleefd, totdat de toestand weer redelijk genormaliseerd was en de hersenzwelling voorbij.

Onmiddellijk opereren voorkwam dit rampscenario. “Maar eerst moest al mijn haar worden afgeschoren, waarna de helft van mijn schedel werd gelicht”, vertelt Ruby, langzaam pratend. “Een half jaar heb ik met een halve schedel en een speciale helm op geleefd, totdat de toestand weer redelijk genormaliseerd was en de hersenzwelling voorbij.”

Opleidingskansen

Tijdens de langdurige revalidatie die volgde op het drie weken durende verblijf in het ziekenhuis, moest Ruby Schalk alles opnieuw aanleren – “Van lopen tot praten”, zegt ze. Het kostte haar jaren van inspanning. De voorspellingen over het herstel van die functies waren aanvankelijk somber. Zodoende werd Ruby op flinke teleurstellingen voorbereid, ook wat betreft haar opleidingskansen. Ze zou daarin niet verder komen dan vmbo-niveau, leek het perspectief vanuit het medisch gezichtsveld.

Daarmee nam ze geen genoegen. “Ik wist wat ik wilde: in elk geval niet zielig in een hoekje zitten en wegkwijnen, dat was niets voor mij”, lacht Ruby nu. Die instelling bleek haar stille kracht. Haar doorzettingsvermogen was onaangetast, ze hervond het geluk in zichzelf.

Al van jongs af aan, wilde ik iets doen met paarden. Paarden waren tijdens mijn ziekteperiode erg belangrijk voor me. Ze vonden het niet erg dat mijn haar eraf was geschoren of dat ik me moe voelde.

Als tiener kampte Ruby met overgewicht, waarvan nu overigens niets meer te merken is. Na het ongeluk lukte het haar – met ondersteuning van Het Willem van Oranje College – haar havo-diploma te halen. Echter de hbo-opleiding voor diëtiste was te hoog gegrepen. ,,Maar de thuisstudie voor gewichtsconsulente lukte wél!”, lacht ze trots.

Nu begeleidt zij als gewichtsconsulente mensen met een gewichtsprobleem. In een bijzondere setting: ,,Al van jongs af aan, wilde ik iets doen met paarden. Paarden waren tijdens mijn ziekteperiode erg belangrijk voor me. Ze vonden het niet erg dat mijn haar eraf was geschoren of dat ik me moe voelde.”

Geluk in jezelf

Die twee elementen – gewichtsbegeleiding en haar paarden, Vilana en Dennis – brengen haar op dit moment het geluk waar ze zo lang naar heeft uitgezien.

Ruby heeft er een bedrijfje mee opgezet, dat van een veelzeggende naam is voorzien: ‘Geluk in jezelf’. Het is niet alleen een ode aan haar wilskracht, maar ze helpt er mensen bij het verlagen van hun overgewicht en is coach voor cliënten, die ,,niet lekker in hun vel zitten of zichzelf beter willen leren kennen.”

Dat doet ze samen met haar paarden, tijdens bijzondere mens-diersessies. Want paarden beschikken, volgens Ruby, over een onvermoede wijsheid: ze weten heel snel wat voor een menselijk karakter zij tegenover zich hebben.

Kudde

Ze noemt haar paarden dan ook ‘haar collega’s’. “Zodra je bij de paarden bent, maak je deel uit van de kudde. Paarden zullen dan gaan onderzoeken wie je bent én hoe je bent. Een paard weet na een korte confrontatie al veel over jou. Het paard kan inschatten of je je positie snel opgeeft, of je een probleem hebt met je te binden of je leiderschap kan en wil nemen en of je controle durft los te laten. Een paard houdt je zonder woorden een spiegel voor. Ze kunnen je laten zien waar je nu staat en wat je te leren hebt.”

Ruby Schalk heeft zich aan haar beperkingen ontworsteld en ook haar leven een andere wending kunnen geven. En alleen dat al dwingt bewondering af.

Zodra je bij de paarden bent, maak je deel uit van de kudde. Paarden zullen dan gaan onderzoeken wie je bent én hoe je bent. Een paard weet na een korte confrontatie al veel over jou.

Zie ook: www.gelukinjezelf.com