‘Dor hout’ zet kwaad bloed bij duizenden mensen met een ziekte of een beperking

AMSTERDAM – Twee doelbewust schofferende opmerkingen van een ingezonden briefschrijvende epidemioloog (in Trouw) en een columniste van De Telegraaf zetten al enige dagen kwaad bloed bij duizenden Nederlanders met een aandoening of een beperking.

Zij voelen zich als tweede- en derderangs burgers weggezet door epidemioloog Sander Borgsteede en columnist Marianne Zwagerman, die hen omschreef als ‘dor hout’. Het leidde tot een trending hashtag (#) op Twitter. Veel mensen uiten daar – in een nog immer aanhoudende stroom reacties – hun boosheid op twee figuren in de media die hun marktpositie menen te versterken door half Nederland te beledigen.

Tot vaccin?

Borgsteede schreef onder meer op 8 augustus in zijn ingezonden opiniestuk Een halfslachtige anderhalvemeter-samenleving is zinloos: ‘We staan nu voor de keuze of we de anderhalvemetermaatschappij hand­haven. Willen we de zwakkeren blijven beschermen totdat er een vaccin voorhanden is, of zijn we bereid om te accepteren dat zwakkere, oudere mensen eerder overlijden?’

Het dorre hout wordt gekapt, misschien een paar maanden eerder dan zonder virus.

En Zwagerman, een voormalig Telegraaf-manager die is gaan schrijven en zich ook presenteert als mediacriticus en innovatiestrateeg, meldde op haar Twitter-account naar aanleiding van haar massaal bekritiseerde column: ‘De emotie moet echt uit het #coronadebat. Het dorre hout wordt gekapt, misschien een paar maanden eerder dan zonder virus. Moet iedereen die nog in de bloei van zijn leven zit daar alles voor opofferen?’

Bot vindt Zwagerman zichzelf allerminst, zei ze daarop in een reactie in De Volkskrant. Dat velen op ‘hoge toon’ uitleg kwamen eisen, raakt Zwagerman in het geheel niet.

#GeenDorHout

  • Truus is er wel door geraakt: ‘Ik ben Truus, 55 jaar, leef zonder borsten, zonder schildklier, met lymfoedeem en erfelijk hoog cholesterol. Ben mantelzorger voor meerdere mensen, 24 jaar getrouwd, mijn man heeft ’n donornier en is voorzitter van regionale nierpatiënten vereniging’. #GeenDorHout
  • Debora ook. ‘Ik ben Debora (42), moeder van 3 kinderen (12, 10 en 5), tekstschrijver en rechtbankverslaggever (zzp), actief op school, zangeres, dol op tuinieren, zwemmen, kamperen. Heb een aangeboren, erfelijke hartspierziekte waardoor mijn hart nog maar voor 15% pompkracht heeft’. #GeenDorHout
  • ‘Dit is mijn vrouw Sylvia…’, schrijft Volkmar, en hij plaatst trots een foto van zijn echtgenote’ met de hond. ‘Ze is 42 jaar en heeft sinds haar geboorte de slopende chronische ziekte ‘cystic fibrosis’, ook wel taaislijmziekte genoemd. Zij vecht al haar hele leven en zelfs na een dubbele longtransplantatie is zij niet kapot te krijgen! Zij is absoluut geen #GeenDorHout
  • Menko is ook geergerd: ‘Ik heb een chronische lichamelijke beperking en sta (eigenlijk zit) midden en volop in het leven als een enthousiast, creatief en sociaal persoon. Ik ben #GeenDorHout.
  • Carlo dan: ‘Zes jaar geleden een niertransplantatie gehad. Iedere dag slik ik medicijnen om mijn weerstand te onderdrukken. Ik sport veel en hou van goede muziek en ik ben zeker #GeenDorHout
  • Ook Codee laat van zich horen en toont zichzelf trots in de rolstoel: ‘Ik ben Codee, 36 jaar. Door het Congenitaal Rubella Syndroom liep ik diverse beperkingen en afwijkingen op. Waaronder een hartafwijking en astma. Ik ben mijn moeder en vaders dochter, een zus en beste vriendin. Ik ben creatief, speel keyboard en schrijf columns & blogs. Ik ben #GeenDorHout
  • En Astrid meldt: Ik mag dan wel beschadigde takken hebben, maar ben #GeenDorHout! Onze 3 zonen waren respectievelijk 6, 3 én 1 jaar oud toen ik erg ziek werd: Q-koorts! Ik ben nu chronisch ziek, maar óók chronisch dankbaar dat ik de pubers♡ zie opgroeien én kan lachen! Dat laat ik me niet afnemen!’
  • Tot zover enkele van de vele reacties…

Op de vraag van de Volkskrant-verslaggever of Zwagerman niet iets meer empathie in haar woorden had kunnen leggen, antwoordde zij: ‘Nou ja, dat is ook mijn stijl hè. En ik ben een natuurmens, dus maak ik een vergelijking over dor hout. Zo werkt de natuur. We gaan door met de verse twijgjes.’

Sappig

Zwagerman loopt met haar gedachten al een aantal maanden rond. In april toen de ‘mediapersoonlijkheid’ geïnterviewd werd door SBS6, sprak zei zij: ‘We moeten de natuur weer leren respecteren. Je begint als een groen knopje en dan word je een sappig twijgje, en dan ergens rond mijn leeftijd wordt het wat minder sappig. Uiteindelijk eindig je als dor hout. En dan, en dat is wat ik in mijn column schreef: wat dit virus doet (‘Moeder Aarde’ – ik geloof niet in God maar in de natuur en de Aarde)… Moeder Natuur jaagt een virus over de Aarde om het dorre hout te kappen. Want uiteindelijk moeten al die mensen érgens dood aan gaan. Er moet een oorzaak zijn waaraan je uiteindelijk overlijdt: dat kan een longontsteking zijn – die wordt heel vaak ‘old man’s friend’ genoemd. Dus je zit in zo’n verpleeghuis eigenlijk te wachten op je dood… en die komt dan een keer, in welke vorm dan ook: in de vorm van een hartaanval, een longontsteking, een hersenbloeding. En nu dan in de vorm van corona, maar dat is een onvermijdelijkheid.’

Meest populair in Aandoeningen